Deze ervaringen rond omgangsregelingen zijn de afgelopen jaren verzameld. Omdat het onoverzichtelijk werd en omdat we krapper in onze tijd zitten, verzamelen we geen nieuwe bijdragen meer. Dat wil niet zeggen dat alle problemen nu zijn opgelost.
In de statistieken zien we wel de zoektermen waarmee jullie deze pagina weten te bereiken en die alleen al zijn echt verschrikkelijk.

Ondanks dat we geen ervaringen meer plaatsen, blijft de problematiek actueel.
Voor iedere geplaatste bijdrage is er nog altijd een veelvoud aan moeders dat in soortgelijke omstandigheden verkeert.

We hebben alle ervaringen ook in de volgende thema's opgedeeld:

Bijdragen over verblijfsvergunning via kind:

:: Eventueel :: woensdag 22 januari 2014 :: 15:15:19permalink

Allereerst veel sterkte voor jullie allemaal.

Ik had een tijdje contact met een afrikaan. Hij mishandelde mij geestelijk en als ik er langer was mee doorgegaan denk ik ook lichamelijk. De laatste keer wilde ik geen seks meer met hem, omdat hij het voor de zoveelste keer had uitgemaakt( hij leek wel een borderliner ) Hij kwam dwingend op mij af nadat ik opgestaan was, toen hij mij tegen mijn zin in, wilde gebruiken. Ik wilde ook geen seks meer met hem zonder condoom omdat ik het vermoeden kreeg dat hij mij zwanger wilde maken en ook zo via zijn ongeboren kind, hier een verblijfsvergunning wilde verkrijgen.

De laatste keer, deed ie toch maar een condoom om maar ik wilde het echt niet. Nou meneer was daar niet van gediend en kwam op mij af nadat ik naar de douche was gevlucht. Hij smeekte mij en ging zelfs smekend janken om toch zijn zin te hebben. Op moment dat ik en hij in de douche stond, was ik bang dat hij mij ging verkrachten, echt, dat had ik nog nooit met hem meegemaakt. Maar dat deed hij gelukkig niet maar ging mij toen wel vernederen. Ik moest condoom eraf halen en door toilet trekken. Ik had mij nog nooit zo vernederd gevoelt. Uiteindelijk ging hij weer terug naar de woonkamer en ben ik snel de voordeur uitgerend.

Al die tijd en dat was ik al wantrouwend over zijn bedoelingen met mij. Vreselijk gozer was het. Hij speelde altijd op mijn gevoel, alles wat hij verkeerd deed, draaide hij om zodat hij altijd leek alsof alles mijn schuld was. Ook probeerde hij mij af te zonderen van andere mensen. Gek genoeg heeft hij hier veel fans/vrienden en vriendinnen. Iedereen staat altijd voor hem klaar. Mensen waar ik voorheen nooit problemen mee had, moeten mij opeens niet meer. Vreemd hoor. Ook is dit iemand die niets zelf regelt maar alles een ander laat regelen. Hij denkt werkelijk dat hij mag blijven maar ik weet zeker dat hij moet vertrekken, want zijn reden van verblijf is veranderd en dat heeft hij niet doorgegeven.

Nu denkt hij dat hij via iets anders hier mag blijven maar dat gaat hem niet lukken. Meneer is zijn huis aan het veranderen, veel nieuwe spullen aan het kopen, terwijl er door het IND nooit is gezegd dat hij mag blijven. Hoe dom ben? Meneer is zo arrogant dat ie denk dat er voor hem andere regels gelden. Reden waarom ik wil dat hij vertrekt? Omdat hij mij al maanden stalkt. Hij midden in de nacht aanbelt. Ik mijn bel er al weken vanaf heb moeten halen, omdat ik anders elke nacht wakker werd gebeld. Nu wil ik op de dag van zijn eigenlijke vertrek, mijn bel er weer op doen, want ik wil verder met het leven. Meneer moet goed weten dat ik wel aangifte tegen hem ga doen, als hij mij weer lastig valt.

Hij woont vlakbij mij en iedereen vindt hem aardig, maar ik heb een hele andere kant van hem gezien en ik weet dat ik op mijn hoede voor hem moet zijn. Ik heb werkelijk niemand die mij beschermt en moet er in de avond veel uit, in het donker dus. Hij accepteert geen: nee. Nu even dit: ik kan mogelijk toch zwanger zijn geraakt. Dom he? Zeer dom van mij. Maar deze man had mij in zijn greep een paar maanden. Sinds een paar weken kom ik daar niet meer over de vloer en dat wil ik zou houden maar helaas woont hij vlakbij en heeft hij met iedereen die rond mij heen woont contact en komt hij daar ook over de vloer.

Weetje als hij hier toch nog mag blijven, dan ga ik verhuizen. Ik moet ook bekennen dat ik het hier ook niet naar mijn zin hebt maar hij is zeker ook een hoofdreden. Weetje ik ben iemand die zich nooit liet overnemen door andere mensen, maar deze man was het gelukt. Als ik zwanger ben houdt ik het kindje, hij moet vertrekken, walgelijke vent is het.
:: Naief?! :: woensdag 6 november 2013 :: 14:23:13permalink

Hallo moeders,

Alvorens verder te gaan wil ik even zeggen dat ik bid dat wij allen uit deze benarde situatie komen.
Mijn ex (tevens ook mijn eerste en enige vriendje)en ik hebben 15 jaar een lange afstandrelatie gehad voordat hij eindelijk in december 2011 naar NL kwam. We hebben meerdere keren geprobeerd hem hierheen te halen, gewoon voor vakantie. Maar elke keer wanneer hij op gesprek moest voor zijn visum aanvraag werd het geweigerd. (Blijkbaar vertelde hij heel wat leugens tijdens die gesprekken, als die uberhaupt plaats gevonden hebben).

Onze relatie is veranderd toen ik 3 jaar voordat ik zwanger werd iemand anders ontmoet hadin NL en mijn ex hier eerlijk over verteld heb toen ik op vakantie was bij hem. Hij werd heel agressief en heeft mij toen een paar keer geslagen. Ik heb toen gezegd dat we er toen een punt achter moesten zetten, want slaan is VER over mijn grens. Hij heeft toen gesmeekt en gehuild en allerlei beloftes gedaan, ik heb gekozen hem te geloven en te vergeven. Hij gaf aan dit achter ons te willen laten en te vergeven en te vergeten. Dit was alles behalve waar, elk ruzie en/of discussie die daarna volgde eindigde in hem schreeuwend in mijn gezicht om mij goed duidelijk te maken dat ik een hoer was en blij moest zijn dat hij in mij geinteresseerd was.

In 2010 ben ik bevallen van onze zoon, hij kon hierbij niet aanwezig zijn omdat hij bij zijn visumgesprek heeft gelogen. Later dat jaar ben ik met onze zoon naar zijn thuisland afgereisd om te trouwen. We hebben toen een MVV aangevraagd op grond van gezinshereniging. Dit is gelukt en in 2011 kwam hij dus naar NL. Dit heeft zo lang geduurd omdat hij het ticketgeld dat hem door zijn vader gestuurd was heeft vergokt en niet wist hoe dat te vertellen. Uiteindelijk heeft mijn moeder zijn ticket betaald.

Toen hij er nog geen week was ging het al fout, hij was constant ontevreden; "het was te koud", "hij miste zijn vrienden", "hij was niet gelukkig". Na al die moeite die ik gedaan had, het feit dat we een gezin hebben, getrouwd zijn etc vond ik het meer dan overdreven dat jhij dit binnen een week al kon vertellen. Ik vond dat hij het geen eerlijke kans gaf. Hij besloot te blijven. Dit was het begin.
Bij een discussie, begonnen omdat we naar iets op tv keken, vertelde hij me dat het helemaal niet de bedoeling was dat hij hier zou zijn. Hij was namelijk nog steeds boos op mij voor het vreemd gaan en was van plan mij te straffen door mij zwanger te maken en dan nooit meer iets van zich te laten horen. Al snel kwam ik erachter dat hij belde naar zijn vrienden in zijn thuisland op mijn huistelefoon ( ik wist niet eens dat dat kon), hij belde ook naar zijn minnares op mijn huistelefoon. Hij bezorgde me een telefoonrekening van over de €500,-. Zijn minares begon ons te stalken op mijn huistelefoonnr en op mijn mobiel (hoe komt ze aan mijn nr?).

Eerst wilde hij het in mijn schoenen schuiven, "ik was zeker weer de hoer aan het uithangen". Pas toen zijn minares begon te praten wanneer ze belde gaf hij toe, dat hij degene was voor wie ze belde. Hij was letterlijk uit haar bed gerold om naar NL te vliegen.
Ik wilde in relatie -therapie om te werken aan onze communicatievaardigheden. Hij zag dit niet zitten.
Eenmaal zijn draai gevonden (werk, vrienden etc), ging het van kwaad tot erger. Hij begon steeds meer te blowen, te drinken, uit te gaan en dergelijke. Was totaal niet betrokken bij de opvoeding van onze zoon en weigerde mee te helpen op financieel gebied. De ruzies werden heftiger, steeds agressiever en vaak ook geweldadig dit allemaal waar onze zoon bij was.

In de zomer van 2012 escaleerde onze ruzie en maakte hij heel wat dreigementen mbt onze zoon. Hij probeerde hem uit mijn armen te trekken met de dreiging haar te vermoorden...want dat zou mij leren. Omdat ik niet los wilde laten begon hij met zijn vuisten op mij in te slaan. Dit alles gebeurde voor de ogen van zowel mijn zoon als mijn moeder. De politie moest erbij te pas komen.

Ik wilde niet meer, ik was er helemaal klaar mee. Maar hij en familie hebben op mij ingepraat en hij was bereid om in relatie-therapie te gaan. We hebben 5 sessies bijgewoond en omdat hij daar zijn gelijk niet kreeg moesten we stoppen. Hij wilde zijn gelijk omdat hij terecht handelde als hij boos, geweldadig en dreigend werd. Want ik was te mondig, brutaal, respectloos, een hoer en gevoelloos. We hoefden het helemaal niet te hebben over zijn geweldadigheid, zijn gebrek aan betrokkenheid bij de opvoeding van onze zoon of over het feit dat hij mij een SOA heeft gegeven als kado voor zijn vreemd gaan.

Maart 12013 ging het weer mis. Een normaal gesprek liep totaal uit de hand. In alle tijd dat hij hier was en werkte heeft hij in totaal €100,- bijgedragen, mijn vraag wanneer gaan we alles goed verdelen ezodat hij mee kan helpen. Dit was teveel gevraagd en ik was uit op zijn geld etc...
Hij werd bozer en bozer en uiteindelijk weer geweldadig.

Ik heb aangifte gedaan van huiselijk geweld. Hij heeft 2x een huisverbod gekregene en dit werd verlengd omdat hij begon te stalken. We hebben gesprekken gevoerd samen met de mensen van Steunpunt Huiselijk Geweld en Bureau Jeugdzorg (onze zoon was er weer bij). Dit alles leidde tot niets, want hij was te emotioneel en wilde er niet over praten. Hij wilde alleen maar weer naar huis komen.

We zitten nu nog steeds in een proces voor de omgangsregeling en de scheiding. Hij is nu niet meer bezig met het goed te maken maar meer met zijn verblijfsvergunning behouden (omgangsregeling etc) Hij probeert mij zwart te maken bij de rechter via zijn advocaat. Alles wat ik zeg is een leugen en ik ben een slechte moeder, was een slechte echtgenote. Ik heb hem juist mishandeld, want ik beledigde hem altijd en betrok hem niet bij de opvoeding. Ook ben ik volgens hem meerdere keren met verschillende mannen naar bed geweest tijdens onze huwelijk.

Dit alles is maar een deel van alles wat er gebeurd is sinds ik aangifte heb gedaan. Bedreigingen dat ik mijn zoon nooit meer zal zien, want hij gaat hem vermoorden, mij vermoorden, mijn moeder vermoorden etc.
Ik hoef niet te vertellen dat dit alles mij enorm stresst en deprimeerd. Ik probeer sterk te zijn voor mijn zoon. Voor hem moet ik blijven vechten. Mijn zoon staat onder OTS en hij wilt de omgangregeling aanvechten, op dit moment mag hij hem niet zien en wanneer dit wel mag wordt het onder begeleiding van de gezinsvoogd.
:: Anoniem::vrijdag 24 januari 2014 :: 09:49:47

Dit hele verhaal is echt herkenbaar voor mij jammer genoeg!!!
Ik heb zelf een dochtertje. Heb ook het gevoel dat het alleen om z'n papieren gaat want zorgen voor z'n gezin doet hij niet mee betalen aan rekeningen doet meneer ook niet alleen maar smoesjes en leugens aks ik over geld begin gaat hij door het lint! En ben ik net als jou alleen op zijn geld uit.. Terwijl ik heel goed voor m'n zelf kan zorgen! Het is en blijft een moeilijke situatie.

Het liefst wil ik scheiden met dubbele gevoelens we hebben samen een dochter wil haar niet af nemen maar echt een vader voor der is hij ook niet! Geeft haar harde kusjes zegt vaak tegen haar: je bent een stom kind enz. Vind ik zo erg om te horen blijft smorgens tot laat in z'n bed liggen als ik naar m'n werk moet dus weg moet van huis dit alles doet heel erg veel met mij.
Ik kan je vertellen word er gek van!! Weet niet wat ik moet wil scheiden naar durf niet omdat hij dan waarschijnlijk geen recht heeft op zijn Nederlandse nationaliteit wat meneer heel graag wil hebben!

Hij zegt dat ht niet om papieren gaat maar als dat niet zo is waarom doe je dan al deze nare dingen dreigingen en ben ook geslagen in het bij zijn van m'n dochtertje drinken over me heen kleding kapot getrokken denkt ook dat ik vreemd ga! Terwijl meneer nooit thuis is!! En 2 telefoons heeft en bijna altijd in zijn moeder taal spreekt door de telefoon waar ik niks van begrijp!

Jij bent eruit gestapt echt goed dat he dat gedaan hebt! Kon ik dat maar!
Ik ben niet de enige dus :-( hoop dat ik ooit zo sterk ben en er een punt achter kan zetten ik wil ook eens gelukkig zijn! Dat ben ik nu niet gelukkig heb ik m'n dochter ouders en zusje waar ik veel van hou en die mij steunen! Maar weg gaan uit zich zelf doet meneer niet Jan nergens heen zecht hij waarschijnlijk alleen uit eigen belang z'n papieren waar meneer in mijn ogen eigenlijk geen recht op heeft hij verdient het niet om Nederlander te worden! Wat hij mij en mijn familie geeft aan gedaan na alles wat mijn ouders en oma voor hem hebben gedaan geld geleend voor z'n visum ze wachten nu nog op hun centen wat meneer geeft geleend vanaf 2010!
:: Nadia :: zondag 3 februari 2013 :: 23:56:44permalink

Dag moeders,

Wie kan mij vertellen hoe het anno 2013 zit met de wet omtrent verkrijgen van een verblijfsvergunning op basis van omgang met je kind? Mijn (nu nog) man probeert op allerlei manieren zijn verblijfsvergunning te houden over de rug van ons zoontje. Heb een paar maanden geleden de echtscheiding aangevraagd en sindsdien doet hij er alles aan om de uitspraak uit te stellen door alles te dwarsbomen. Hij heeft mij nooit benaderd in de maanden voordat ik de echtscheiding aangevraagd heb om de kleine te zien, en nu wil hij ineens een omgangsregeling??!! En als ik niet akkoord ga dan gaat zijn advocaat om een voorlopige voorziening vragen bij de rechter.

Wie kan mij helpen wat ik het beste kan doen? Ik weet het gewoon even niet meer. Wat mij betreft gaat hij terug naar land van herkomst, ons zoontje heeft niks aan een vader die hem alleen gebruikt voor zijn papieren.

Groetjes,
radeloze moeder
:: strijdende moeder::vrijdag 10 januari 2014 :: 17:51:00

Beste moeders,

In 2009 ben ik ook op deze website geweest. En ik raak zeer geirriteerd door alle verhalen die ik lees. Ze zijn de bizar voor woorden net als mijn verhaal. Ik moet zo gaan koken dus heb even geen tijd om het op te schrijven maar zal het zeker op een later tijdstip doen.

maar wat ik alvast wil plaatsen is dat het duidelijk is dat deze problematiek niet serieus wordt genomen. En ik denk dat dit gendergerelateerd is.

Eigenlijk zou je als je sec naar deze verhalen kijkt altijd tot de conclusie komen van: Meisje Meisje ach wat ben je toch naief geweest. Zo veel mensen hebben dat tegen mij gezegd. Dit terwijl wij als moeders best weten dat we misschien op sommige punten fouten hebben gemaakt zoals elk mens doet.'
Maar dat ontlaat de vader niet van zijn plicht om normaal te doen. En dat geeft hem niet het recht om door te gaan met liegen, frauderen, mishandelen, ontvoeren, en dan vrolijk toch zich verschuilen achter art 8 EVRM .

Vandaag heb ik gesproken met een familierechtadvocaat die tevens vreemdelingenrechtadvocaat is. En ja hoor van hem kreeg ik ook te horen: maar mevrouw ik snap best dat u boos bent maar goed he u heeft destijds zelf voor deze situatie gekozen dus bent u ook zelf verantwoordelijk.
Ik weet niet of dit komt omdat het gewoon een stugge man is of dat het uberhaupt komt omdat hij een man is.

In mijn geval heeft mijn expartner gelogen over zijn situatie en verblijfsstatus en voor ons religieus huwelijk een verblijfspasje laten zien dat achteraf ongeldig bleek te zijn. Ik ben voor het religieus huwelijk nog bij zijn tante langs geweest en hij heeft meerdere malen de kans gekregen om de waarheid te vertellen.Tevens is er nog navraag over hem gedaan door een geestelijke en alles was volgens hem betrouwbaar.
Later heeft hij bekend dat hij zijn tante had opgedragen om de waarheid te verzwijgen en dat hij tegen mij ook de waarheid had verzwegen omdat hij van mening was dat ik anders niet met hem in zee zou zijn gegaan. waarop mijn antwoord was dat hij dat juist had.

Als ik kijk onder het woord oplichting komen de praktijken van mijn expartner overeen met oplichting. Het enige verschil is dat er geen financiele schade aan mij is toegebracht. In zo'n geval staat daar 6 jaar op en het is een strafbaar feit en valt dan ook niet onder familierecht.
Maar omdat dit dus in de relationele sfeer gebeurd en 'vrouwen'hiervan de dupe zijn wordt het naar mijn mening afgedaan als eigen schuld dikke bult.

Die zelfde advocaat zou onploffen als zijn oude vader naif een nep ING mailtje zou beantwoorden en hem zijn spaargeld afhandig gemaakt zou worden onder valse voorwenselen. Nee want dan is het wel oplichting.
Maar als vrouwen worden misleid en mannen met hun willen trouwen onder valse voorwendselen en vervolgens gebruiken ze de door henzelf gecreerde situatie om verblijfsvergunning af te dwingen op basis van oh zo bekende artikel 8 EVRM.
Dan heeft het ineens niets met oplichting van doen. En hebben WIJ daar zelf voor gekozen.
Mijn vraag is dan ook: HOE KAN JE ZELF ERGENS VOOR KIEZEN ALS IEMAND JOU OPZETTELIJK EEN ANDERE VOORSTELLING VAN ZAKEN GEEFT. Dit kan iedereen namelijk overkomen.

Dit is mijn irritatiepunt.

Excuses voor mijn ontploffing.
Ik zal mijn verhaal later posten.

Met vriendelijke groet

Strijdende moeder
:: omeko :: maandag 19 november 2012 :: 21:07:41permalink

De komende week moet ik voor de zoveelste keer verschijnen voor een rechtszitting aangaande de omgangsregeling voor mijn kind met zijn biologische vader. Drie weken na de geboorte van mijn zoon kondigde hij al aan te willen vertrekken en na een periode van agressie en spanning vertrok hij inderdaad. Drie jaar in Nederland betekende dat hij ook zonder gezin in Nederland mocht blijven, als hij maar gebonden bleef aan de omgang met het kind, dan was vast werk niet nodig, en kan hij op termijn een vaste verblijfsvergunning krijgen.

We zijn inmiddels twee jaar verder en na een aantal rechtszittingen waaronder één waarbij hij tevergeefs probeerde te eisen dat hij geen alimentatie hoefde te betalen, gaat het nu opnieuw om het omgangsrecht. Na acht maanden niks van zich te hebben laten horen omdat hij het niet eens was met de toenmalige omgangsregeling onder toezicht, eist hij een omgang van om het weekend, het hele weekend.

Een andere reden om deze vorm van omgang te eisen, hoewel hij deze vanwege zijn werkzaamheden niet eens kan handhaven, is, dat hij bijzonder kwaad is dat niet vrij over "zijn eigendom"(zoals hij eens mijn kind omschreef) kan beschikken, dus wanneer het hém uitkomt. Om hem verder te citeren: "Ik heb het recht om mijn kind, wanneer dan ook, overal mee naar toe te nemen. Als mijn kind drie maanden in mijn vaderland woont krijgt het mijn nationaliteit." (Zowel hij als ik weten dat het vrijwel onmogelijk is om een kind dat land uit te krijgen) Bij een door de rechter beslist "toenaderings"gesprek in bijzijn van beider advocaten: "I will not speak directly to her, I am too disgusted to even look at her face."

Deze man heeft mij tijdens mijn zwangerschap met de dood bedreigd, hoogzwanger bij de keel gegrepen en door elkaar geschud, mij met mijn enkele weken oude baby in de arm proberen te slaan en erger. Ik was destijds te vertwijfeld en verbaasd om aangifte te doen, maar ook dat had me in deze zaak waarschijnlijk niet geholpen. Het lijkt erop, als ik de verschillende forums op dit gebied bekijk, dat mijn kind en ik slechts een van de vele voorbeelden zijn, die door de huidige en toekomstige wetgeving in grote problemen raken. Helaas zijn wij moeders waarschijnlijk zo lamgeslagen dat we ons niet hebben verenigd in pressiegroepen als Dwaze vaders en SOS papa.

Dús we worden niet gezien als groep, maar als incident, dús niet gehoord!
:: Rosefine :: woensdag 13 juni 2012 :: 00:09:49permalink

Ik heb 10 jaar een relatie gehad. Ik heb hem zien veranderen van een vlotte jonge man in een strenge, dogmatische moslim. Ik heb een kind met hem gekregen (het was een ongelukje, maar wat mij betreft heel gewenst). Hij heeft nauwelijks naar haar omgekeken. Mij heeft hij (naar mijn vermoedens) gebruikt voor een verblijfsvergunning. Gelukkig is dit niet gelukt. Nu heb ik een conversatie tussen hem en een andere persoon gevonden waarin hij mededeelt dat hij onze dochter wil ontvoeren naar zijn thuisland. Het Centrum voor Internationale Kinderontvoering acht de kans reëel dat hij haar mee zal nemen. Dit omdat hij geen familie in Nederland heeft, streng moslim is, zich afkeert tegen Nederland en hier verder geen binding heeft (hij verblijft illegaal) en hij dit feit letterlijk heeft gezegd. Ik ben nooit fysiek mishandeld door hem, gelukkig. Dit ook omdat hij wist dat hij dat bij mij niet moest proberen! Emotionele chantage en emotionele manipulatie waren echter wel aan de gang. Hij werkte in op mijn schuldgevoelens (ik had hem immers toch moeten helpen om een verblijfsvergunning) en op mijn afhankelijkheid van hem (mijn emotionele afhankelijkheid, ik hield erg veel van hem). Ik ben niet boos op de Nederlandse wetgeving of op welke instantie dan ook. De mensen handelen naar beste weten. De regels zijn nou eenmaal niet gunstig voor mij en velen met mij. Ik begrijp ook dat vaders recht hebben hun kinderen te zien, indien dit niet schadelijk is voor het kind. In dit geval is omgang met mijn dochter gevaarlijk voor haar (dit in verband met dreiging voor ontvoering). Ik ben overigens wel heel bang voor hem. Ik ben nog niet naar de rechtbank geweest, maar ik lees hier op deze site wel veel horrorverhalen over. Ik geloof dat hij een kort geding tegen mij gaat aanspannen, maar hier hoor ik meer over als het zover is, van mijn advocaat. Ik zit erover te denken om te vluchten. Om een tijdelijk onderduikadres te vinden en dan een andere woning te zoeken, zodat hij mij niet kan vinden. Ik ga ervan uit dat dit zal werken. Ik hoop dat deze brief een bijdrage kan leveren voor anderen, door niet in het slachtofferschap te verzanden, maar juist actie te blijven ondernemen. Ook hoop ik op steun van anderen en eventueel tips en adviezen.
:: misbruikt :: zaterdag 24 maart 2012 :: 03:42:29permalink

Ook ik ben misbruikt, precies 1 week na de naturalisatie wilde hij scheiden. Daarvoor werd ik ook als een stuk vuil behandeld. Wat ben ik dom en naief geweest en misbruikt. Hij noemt mij atijd k-hoer en maakt alles kapot. Hij heeft nooit van mij gehouden. Een gewaarschuwd mens telt voor 2! Als een man echt van je houdt, toont hij respect voor je en zal je nooit uitschelden of slaan of spullen slopen. Ook niet naast het kind, hoe ziek kan je zijn?
:: Morgan :: vrijdag 26 november 2010 :: 23:40:11permalink

Let op! Verborgen agenda! Voor vrouwen wiens ex van buiten het Schengengebied komt: 1) Het IND kan niet iemand uitwijzen die een rechtzaak heeft lopen. Zoals omgang. 2) Het IND kan niet iemand uitwijzen die een schuld heeft bij de Nederlandse staat. Echter die schuld verjaard naar 2 jaar. 3) Er is een wet bij het Europeese Hof die zegt dat verblijf ook wordt toegekent als er aangetoond word dat er familie binding is; bv. een Omgangsregeling met een kind. 4) Rechtzaken duren lang voordat er uitspraken komen. Zeker als er onderzoek gedaan word door de Raad, waar uiteindelijk de omgangsuitspraak op gebaseerd is. Met alle beroepen erbij ben je jaren bezig. Een rapport van de Raad verliest geldigheid ongeveer vlak na de uitspraak in hoger beroep. Dat wil dus zeggen dat er opnieuw omgang aangevraagd kan worden. vanwege het verouderen van het Raadsadvies en wettelijke regelgeving van recht op herziening van die gerechtelijke uitspraken. En dan begint het weer van voren af aan. Je moet weer naar de rechtbank omdat vader van buitenlandse afkomst een omgangsregeling wil. Jammer genoeg weten familie rechters heel weinig over vreemdelingen recht. Net als jeugdzoreg en R.K raad van kinderbescherming. Tip: zoek een advocaat die in beide thuis is. Het gaat deze types uiteindelijk helemaal niet om het kind. Zorg goed voor jezelf en laat je niet gek maken.
:: carly::maandag 15 augustus 2011 :: 10:27:04

Wat is belangrijker? Het kind of een recht? Is er iemand die opkomt voor het recht van het kind? en niet alleen die van ouders. Standaard in NL wordt er gezegd een kind heeft recht op beide ouders, maar ook als een van de ouders maanden/jaren geen contact opneemt? Hier in NL wordt je als auto eigenaar beboet als je je auto geen jaarlijks APK beurt geeft. Maar als het om de toekomst van NL burgers gaat heeft een ouder ondanks nalatigheid allerlei RECHTEN (met alle gevolgen van dien waarbij de verzorgende ouder mee opgezadeld word), helaas geen plichten! Bescherm de toekomst, lees de verhalen van o.a. website bezorgdemoeders.nl hierin komt o.a. duidelijk naar voren dat het wel heel handig is om een verblijfsvergunning te krijgen op basis van een kind. Hoe bedoel je misbruik? Dit soort ouders maken zich schuldig aan ouderverstoting/vervreemding echter worden ze beloond met een omgangsregeling zodat er een verblijfsvergunning afgegeven kan worden. Kinderen zijn hier de dupe van. Er komt meer bij ouderschap kijken dan alleen je genen doorgeven. Kom op voor het recht van de kinderen en de verzorgende ouders die vanaf dag 0 voor haar/zijn kind is. 24/7!! en niet wanneer het een ouder gelegen is/uitkomt. Ik hoop dat hier nu echt eens serieus naar gekeken wordt en de toekomst van NL beschermt, The children are our Future, en zijn/haar verzorgende liefhebbende ouders die haar/zijn taak + verantwoordelijkheid draagt verdienen ook bescherming en rust, zonder rechterlijk getouwtrek, om haar/zijn ouderschap uit te kunnen voeren.
:: Koosje :: woensdag 3 november 2010 :: 18:29:58permalink

Mijn ex vertrok zes maanden nadat hij het Nederlands paspoort had uit ons huis en nu krijgt hij alle rechten ondanks dat hij 2 paspoorten heeft en weigert om Nederlands te praten. Volgens de rechter stook ik mijn kind op tegen zijn vader terwijl het kind bij alle woedeuitbarstingen van vader heeft gestaan en bij alle bedreigingen aanwezig is geweest. Iedere keer als ik mijn ex mijn telefoonnr moet geven van de rechter wordt ik lastig gevallen uit alle landen van de wereld en als ik dit aangeef dat het kind bang is om uit het land te verdwijnen en boos op zijn vader is ben ik in het rechtsysteem de boeman om zo maar te zeggen. Waarom worden Nederlandse moeders zo gediscrimineerd door de rechbanken? En waarom mag de Raad beslissen terwijl het hun schuld is dat zoveel muticulturele kindertjes uit Nederland ontvoerd kunnen worden?
:: kochana :: woensdag 22 september 2010 :: 11:33:42permalink

Ik dacht dat ik de enige vrouw was die zich zo heeft laten beduvelen. Mijn ex, braziliaan, is ook met mij gehuwd voor de papieren. Ik heb het huwelijk pas ingeschreven in NL, nadat we al uit elkaar waren. Dit door de dreigementen en het stalken, ik wilde er van af zijn. Ik ben ondertussen al 2 jaar samen met mijn huidige partner. Dus ik heb het huwelijk onder valse voorwenselen ingeschreven. In juli 2008 gaf ik mijn ex te kennen dat ik wilde scheiden, ik had hem genoeg geholpen en was niet meer bang voor hem, mijn huidige partner steunt mij enorm. We zouden een flitsscheiding ondertekenen, ik ben naar hem toegegaan (alleen) en hij heeft me verkracht, niet de papieren ondertekend en naakt op straat gegooid. Ik ben naar mijn ouderlijk huis gegaan en mijn verhaal gedaan bij mijn moeder. Zij adviseerde me dit te laten gaan en de echtscheiding aan te vragen via een advocaat. Mijn huidige partner zou uit zijn dak gaan en ik was bang dat er foute dingen zouden gebeuren. Had ik het maar verteld. In september blijk ik zwanger te zijn. In mijn achterhoofd de angst dat het van mijn ex is, maar ik voel me te bang om aan mijn partner te vertellen wat er gebeurd is. De gynaecoloog gaf aan dat het niet langer dan 4 weken was. Mijn ex krijgt via via te horen dat ik zwanger ben, heeft een DNA geeist en wilt omgang. Uiteraard voor zijn verblijfsvergunning. Ik bleek toen 43 weken zwanger te zijn geweest en het is dus van hem. Mijn partner is er kapot van, maar ondanks alles, blijft hij bij ons, het is bijna ongeloofwaardig. Ik heb het DNA-onderzoek geweigerd, dit is afgewezen, hij heeft recht om te weten of hij de vader is. En nu de omgangsregeling, voor de verblijfsvergunning natuurlijk. De Nederlandse wet dwingt je bijna om foute stappen te ondernemen, het recht in eigen handen te nemen. Ik heb achteraf overal aangifte van gedaan en aangegeven dat ik al bij hem weg was toen ik het huwelijk heb ingeschreven. Nu kom ik ongeloofwaardig over. Als het zo ver komt dat hij verblijf krijgt op basis van familylife dan weet ik niet wat ik doe. Ik ben zo boos, boos op mezelf, boos op IND. Zo moeilijk doen ze over het verkrijgen van verblijf, en zo makkelijk over verblijf bij kind. We moeten samen sterk staan en voor ons zelf opkomen.
:: Pol::woensdag 8 juni 2011 :: 15:35:10

Dit verhaal lijkt veel op dat van mij. Mijn dochter is geboren omdat mijn ex-partner me gedrogeerd heeft en verkracht. Ook was hij voor,tijdens en na de zwangerschap zeer gewelddadig en schold mij voor alles uit wat hij kon verzinnen. hij heeft een strijkbout op mijn arm gezet omdat in die tijd mijn dochter niet de volle nachten sliep. Ik ben naar een Blijf van mijn Lijf huis gegaan Zij steunen je in dit soort situaties. Ik hoop echt dat je wat aan mijn advies hebt ik weet zelf hoe het is om in die situaties verstrikt te raken en hoe vaak ze ook zeggen dat het hun spijt en dat ze zullen veranderen maar dat gebeurt niet STERKTE
:: Pol::woensdag 8 juni 2011 :: 15:37:35

Dit verhaal lijkt veel op dat van mij. Mijn dochter is geboren omdat mijn ex-partner me gedrogeerd heeft en verkracht. Ook was hij voor,tijdens en na de zwangerschap zeer gewelddadig en schold mij voor alles uit wat hij kon verzinnen. hij heeft een strijkbout op mijn arm gezet omdat in die tijd mijn dochter niet de volle nachten sliep. Ik ben naar een Blijf van mijn Lijf huis gegaan Zij steunen je in dit soort situaties. Ik hoop echt dat je wat aan mijn advies hebt ik weet zelf hoe het is om in die situaties verstrikt te raken en hoe vaak ze ook zeggen dat het hun spijt en dat ze zullen veranderen maar dat gebeurt niet STERKTE
:: Greet :: woensdag 16 juni 2010 :: 22:55:22permalink

Wat is dit herkenbaar, helaas. Ook ik heb mijn man naar nederland gehaald door te trouwen in Spanje in 2008. Sinds mei 2009 staat hij officieel ingeschreven en ik ben zwaar bedonderd. In januari 2010 begonnen met de echtscheiding, welke nog steeds niet is uitgesproken. Ook problemen met de omgang van de kinderen. Hij kijkt er niet naar om en wil ze gebruiken voor zijn papieren. Mijn dochtertjes zijn 4 en 2 en willen absoluut niet achter blijven bij hun vader. Toch moet er een omgangsregeling komen, dit is onbegrijpelijk. Iemand die geen verantwoordelijkheidsbesef heeft en geen vader is geweest, moet toch recht hebben op een omgangsregeling? Hoe kan dit toch? We hebben al meerdere gesprekken gehad met onze advocaten maar hij liegt de boel bij elkaar. Ik ben bang om ze mee te geven. Wat kan ik doen, wat kan eventueel hiertegen gedaan worden? Zijn papieren laten intrekken of hoe de omgangsregeling aan te pakken?
:: Sherazade :: zaterdag 24 april 2010 :: 14:05:35permalink

Na al deze verhalen ben ik erg angstig geworden. Ik heb mijn man in 2007 naar Nederland gehaald voor gezinshereniging. Sinds kort zijn we uit elkaar omdat hij me bij de keel greep en op mijn hoofd begon in te slaan in het bijzijn van mijn dochtertje terwijl ik ook nog zwanger ben. Ik heb aangifte gedaan en de volgende dag meteen de sloten veranderd. In het begin was hij niet agressief in huis maar wel buiten de deur. Daarna begon het thuis. Een maand geleden sloeg hij zelfs midden in de nacht een ruit kapot omdat ik geen zin had in seks. Sinds hij naar Nederland is gekomen weigert hij te werken, heeft hij zijn inburgeringscursus niet gedaan en ga zo maar door. Ik werd al door iedereen gewaarschuwd in het begin dat hij alleen voor zijn verblijfsstatus met mij getrouwd was, maar liefde maakt blind. Ik ben nu een echtscheidingsprocedure begonnen en nu wil hij een omgangsregeling met mijn dochtertje. Ik ben heel erg angstig dat hij dit ook alleen doet voor verblijf in Nederland. Wat moet ik doen. Hij woont nu bij iemand in, heeft geen inkomen maar wil wel het kind een hele dag! Hoe wil hij voor haar zorgen tijdens de dagen dat ze bij hem is? Moet ik instemmen met deze regeling? Advocaat zegt dat het beter is voor mijn zaak. Ik betwijfel dat. Ik wil het beste voor mijn dochtertje.
:: Es::donderdag 22 juli 2010 :: 21:50:38

Ik zit in een zelfde situatie, maar ik ga hoe dan ook geen regeling aan. Ik ben tijdens m'n zwangerschap mishandeld, bedreigd en hij heeft zelfs een keer geprobeerd om me zoontje bij zijn keel te grijpen. Ik heb toen zijn psychiater en huisarts op de hoogte gebracht. Mocht hij het lef hebben om een zaak aan te spannen wens ik hem veel succes. Ik werk zelf bij de rechtbank en ben benieuwd wat een rechter van het mishandelen van de moeder van je kind vind?! Maar het is belangrijk of je gezamenlijk ouderlijk gezag hebt aangevraagd. Ik heb mijn kind wel laten erkennen maar heb alleen het ouderlijk gezag, dat moet je voor jezelf nagaan. Indien Jij alleen het ouderlijk gezag hebt en je kan bewijzen dat hij nimmer heeft bijgedragen aan de kosten voor je kind dan sta je erg sterk! Succes meid en als ik jhe ergens mee kan helpen hoor ik het wel.
:: MIRA :: zondag 15 februari 2009 :: 13:38:34permalink

Ben best wel lang getrouwd geweest met een Egyptenaar, ben zelf weggegaan met de kinderen, uiteraard na heel veel problemen. We hebben drie kinderen, zal je alle details besparen, maar ook ik had achteraf veel eerder moeten scheiden. Het heeft voor mijn exman heel erg lang geduurd voordat hij een verblijfsvergunning kreeg ondanks dat ik een fultime job had min of meer gedwongen door de vreemdelingendienst. We hadden een zaak, later zelfs meerdere dus meer dan voldoende inkomen lekker en zeer groot huis, hele leuke kinderen, dus alle reden om een gelukkig bestaan te leiden. Niet leuk om te zeggen, maar door mijn ex is bijna alles met voorbedachte rade gedaan om maar aan het Nederlanderschap te komen. Hij tussentijds nog teruggestuurd naar Egypte. Ik hield van hem, maar had hem al moeten laten barsten toen hij moeilijk naar Nederland terug kon komen. Wat ik ermee wil zeggen dat wanneer iemand via de geboorte van een kind aan een verblijfsvergunning wil komen, er maar één manier is: hem naar zijn vaderland terug te sturen Misschien niet aardig, maar wel nodig: geef hem aan bij de Vreemdelingendienst en vertel hun de ware toedracht want dit is niet de manier om met vrouwen en kinderen om te gaan. Voor mij is er maar één reden om met iemand samen te zijn of te trouwen en dat is liefde.
:: lichtzoeker::maandag 22 juni 2009 :: 18:21:05

Beste Myra, Ik ben helemaal met je eens dat een kind niet gebruikt mag worden om in Nederland te mogen blijven. Ik heb dit allemaal met mijn voorgeschiedenis aan de vreemdelingendienst doorgegeven. Zolang hij in beroep gaat kunnen ze hem niet het land uitzetten ze zijn er erg laks in waar ik mij dood aan erger....
:: Daantje :: dinsdag 16 september 2008 :: 19:30:52permalink

Lieve moeders, Wat een verhalen. Het werkt niet opbeurend om om hier al de verhalen te lezen. Wel fijn te lezen dat je niet de enige bent. Mijn verhaal: Ik ken mijn ex 5 jaar. Hij komt uit een niet-Europees land en was illegaal toen ik hem leerde kennen. Achteraf gezien heeft hij meerdere pogingen gedaan om via mij een verblijfsvergunning te kunnen krijgen. Alles mislukte tot...meneer werd uitgezet. Ik kreeg de taak om hem weer terug naar Nederland te halen. Ik wilde eigenlijk toen al stoppen met de relatie, omdat wij alleen maar ruzie hadden. Was ik toen ook maar gestopt, dan was er veel ellende gespaard kunnen blijven. Ik wilde niet meer met hem in Nederland wonen, dus probeerden we om in een ander Europees te wonen en een verblijfsvergunning te krijgen op basis van wonen en trouwen. Dat is gelukt. Alleen kwam ik er snel achter dat meneer alleen een verblijfsvergunning wilde, niet in dat land met mij wonen en daarom al na dag 1 in Nederland zat. Ik mocht hem niet uitschrijven in dat land, omdat hij anders zijn verblijfsvergunning zou verliezen. De verblijfsvergunning was gebaseerd op het feit dat we in andere land hadden gewoond en daar getrouwd waren. Maar het punt is dat we daar nog nooit echt hebben gewoond, alleen stonden ingeschreven daar. Ik kon toen niet de relatie uitmaken, omdat ik emotioneel afhankelijk van hem was geworden. Ik raakte zwanger en ons kind werd geboren in Nederland. Hij dreigde met zelfmoord te plegen als hij niet bij me in mocht trekken. Op die bewuste dag was hij stennis aan het schoppen, in mijn dorp waar ik nog maar net een maand woonde. Achteraf had ik me niet moeten laten intimideren maar ik was niet sterk genoeg. Ik was nog maar net bevallen en ik was op. Ik kon niet meer. Ik heb hem bij me laten intrekken en we zijn na een paar maanden gescheiden. Nu probeert hij op basis van mijn zoontje (family-life) een verblijfsvergunning in Nederland te krijgen. Ik probeer dit tegen te werken aangezien de andere verblijfsvergunning ongegrond zou moeten zijn. Binnenkort heb ik de eerste zitting aangaande de omgang, want dat wil hij om een verblijfsvergunning te krijgen. Tegelijkertijd loopt er een onderzoek om zijn vorige verblijfsvergunning helemaal ongedaan te maken, dus dat zou betekenen dat hij geen verblijfsvergunning op basis van zijn kind kan vragen. Ik hoop dat het positieve resulaat snel zal komen. Vooral omdat ik nog geen rust heb gehad met mijn zoontje. Hij heeft mijn zoontje nooit slecht behandeld. Ik ben gewoon erg bang dat hij mijn kind mee naar zijn geboorteland meeneemt. Hij heeft dit al verschillende keren gezegd.
:: Lichtzoeker :: woensdag 6 februari 2008 :: 17:12:11permalink

Ik ben getrouwd in het buitenland en werd meteen zwanger. Mijn(buitenlandse) ex is daarna met mij naar Nederland gekomen en de problemen begonnen ook vrij direct, waaronder mishandelingen en bedreigingen. Toen mijn kind pas geboren was heeft hij het huis verlaten en heb ik bericht aan de IND dat zijn verblijfsvergunning op grond van gezinsvorming niet meer geldig was. De vader heeft nooit om het kind gegeven, is nooit geïnteresseerd geweest in het kind en was ook niet bij de bevalling. Hij heeft later op grond van verblijf bij kind een verblijfsvergunning aangevraagd. Ik heb tegen de IND gezegd dat er geen sprake is van verblijf bij kind, kort gezegd hij gebruikt het kind om in Nederland te mogen blijven, maar de IND zegt als hij een omgangsregeling krijgt en alimentatie betaald mag hij in Nederland blijven. Nu vraagt hij de minimumomgangsregeling en geeft aan een (zeer laag bedrag) aan alimentatie te willen betalen. Hij heeft het kind meer dan een jaar niet gezien en geen enkele poging gedaan om naar het kind te informeren. Zijn doel is duidelijk. Ik heb aangiftes gedaan wegens mishandeling en bedreiging met getuigeverklaringen die naar de Officier van Justitie zijn verzonden. De RvK is ingeschakeld om te kijken of er een omgangsregeling komt. Ik ben uit angst ondergedoken met mijn kind. Heeft iemand advies?
:: Daantje::dinsdag 9 september 2008 :: 23:08:30

Beste Lichtzoeker, Ik zie dat je berichtje al van een tijdje geleden is. Ik zit in soortgelijke situatie. Hoe is de situatie nu bij jullie? Ik las je bericht en het leek net alsof het bericht van mezelf was.
:: lichtzoeker::donderdag 11 september 2008 :: 08:08:10

Beste Daantje, Mijn situatie is niet veranderd. De RvdK heeft een rapport uitgebracht en advieseert aan de rechter om geen omgang met de vader tot stand te laten brengen. En dat de moeder de eenhoofdige gezag krijgt over het kind. De rechtzitting was in juli en eind september doet de rechter een uitspraak. Ik ben nog steeds bang, voor hem en voor de uitspraak.
:: lichtzoeker::maandag 22 september 2008 :: 21:37:57

De Rvdk heeft het advies uitgebracht voor geen omgangsregeling en het eenhoofdige gezag aan de moeder. Nu had ik kort geleden de rechtzitting, maar vond dat de rechter moelijk deed over het advies. Ons kind is bijna 23 maanden mijn ex heeft haar nu 22 maanden niet gezien en heeft de omgangsregeling nodig om in Nederland te mogen blijven. Tijdens de rechtzitting heeft hij mij geprobeerd zwart te maken en geen enkel keer over het kind gehad. Uitspraak is op 28 september 2008. Ik heb enorm last van stress. Kan iemand mij enig advies/raad of juist mischien een klein beetje licht bieden? Of misschien heeft iemand wel ervaring hierover?
:: lichtzoeker::maandag 22 juni 2009 :: 18:23:11

Aan bezorgde moeders, De uitspraak van de rechter was in 2008 en de rechter heeft het advies van de RvdK overgenomen. De voogdij voor moeder en geen omgang met het kind voor de duur van 2 jaar. Precies 3 maanden later, op de laatst mogelijke dag is mijn ex in hoger beroep gegaan tegen de beslissing. Mijn ex heeft omgang nodig voor verblijfsvergunning We zijn maanden later ik heb nog niks gehoord van het hof deze kan nog lang duren volgens mijn advocaat. In tussen zit ik nog steeds ondergedoken en met veel angst. Wie kan mijn bagage vol van angst verlichten? Wat kan nog meer de uitspraak zijn? Kan deze ineens veranderen? Geef me ajb een beetje licht....
:: Erika :: dinsdag 14 augustus 2007 :: 15:44:17permalink

Hallo lieve bezorgde moeders Ik voelde me zo alleen in mijn probleem totdat ik deze site bezocht ik dacht echt dat ik de enige was, maar helaas is dat niet zo. Ik kon wel huilen toen ik de verhalen hier las. Ik wil mijn verhaal graag aan jullie kwijt en als het moet ben ik bereid om het in de media te gooien. Ik heb 5 jaar lang een relatie gehad met mijn ex-vriend (irakees). In deze 5 jaar heeft hij me geestelijk en lichamelijk mishandeld (ook tijdens de zwangerschap) en op alle denkbare manieren van mij geprofiteerd. Hij heeft mij afgezonderd van familie en vrienden om mij te isoleren van de buitenwereld, zodat hij mij volledig in zijn macht zou hebben. Ik heb hem mijn dochtertje onder druk laten erkennen, omdat hij zo een verblijfsvergunning hoopte te krijgen en ik de schuldige zou zijn als hij het niet zou krijgen. Hierbij werd ik geestelijk en emotioneel onder druk gezet en ook mishandeld. Mijn zoontje van 5 maanden heeft hij niet erkend. Ik heb hem in december 2006 de deur uitgezet voor de veiligheid van mijn kinderen. Drie maanden later is mijn zoontje geboren, ik heb hem hiervan op de hoogte gesteld. De dag dat ik thuis kwam waren mijn familie en vrienden al aanwezig. Toen kwam mijn ex-vriend met zijn ouders en ging finaal door het lint omdat mijn beste vriendin bij de geboorte was en hij niet. Hij schold en beledigde iedereen (behalve zijn ouders). Mijn dochtertje was compleet overstuur en de moeder van mijn ex zei tegen haar dat er niks aan de hand was en hield haar tegen, want ze wou naar mij toe. Hij begon mij vaak te bellen varierend van 6 tot 40 keer op een dag en hij schold me hierbij uit en hij zei dat hij mij en mijn land kapot ging maken. Er lag een bezoekregeling op dinsdag van 11.30 to 13.00 bij mij thuis want ik wou dat hij een band kon opbouwen met de kinderen. Hierbij misdroeg hij zich meerder malen, hij kwam onder invloed van wiet, zat in mijn spullen te neuzen en mijn sms-berichten te lezen. De politie is er ook bij betrokken geweest om de bezoeksregeling in stand te houden en hem nog eens uit te leggen hoe hij zich moest gedragen in mijn woning. Nadat hij hier geen gehoor aan had gegeven en meerdere malen niet of te laat kwam opdagen, heb ik de bezoekregeling stop gezet. Eind mei kreeg ik een brief van het juridisch loket met de vraag of ik wou mee werken aan mediation, maar ik zag hier weinig heil in omdat hij zich voor de buitenwereld als perfecte vader voordoet, terwijl mijn dochtertje door hem onzettend bang is voor mannen na alle telefoontjes en beledigingen. Begin augustus spande mijn ex een kortgeding aan tegen mij, omdat hij omgang wil en mijn zoontje wil erkennen. Het verzoekschrift staat vol met leugens. Echt walgelijk gewoon dat hij zo alles naar zijn hand kan zetten. In het kortgeding deed hij zich voor als de perfecte vader die altijd goed voor zijn vrouw en kinderen heeft gezorgd en alles voor mij heeft gedaan in de zwangerschappen en mij nooit met een vinger heeft aangeraakt. Hij zei dat de kinderen bij de moeder horen en hij zal er nooit aan denken om ze af te nemen van mij en dat hij sinds februari zijn kinderen niet heeft gezien. De uitspraak van de rechter was als volgt: Humanitas begeleidt de omgangsregeling totdat de bodemprocedure is geweest. Tot mijn grote verbazing kreeg ik een beschikking van de rechtbank dat mijn zoontje onder curatele is gesteld op verzoek van mijn ex; ik was er zelf niet eens van op de hoogte dat hij dit verzoek heeft ingediend. Ik snap niet dat dit in ons land mogelijk is, want de kinderen hebben geen band met de vader en mijn dochter is bang voor mannen. Ik ben van mening dat het niet in het belang van het kind is maar in het belang van de vader; het is gewoon te zot voor woorden. Ik ben erg bang wat de toekomst gaat brengen als ik mijn kinderen mee moet geven aan mijn ex vriend. Komt mijn dochterje van anderhalf met oorbellen thuis? Of mijn zoontje besneden? Of kan ik ze ophalen uit Irak? Of ik zie ze nooit meer......? Ik wens iedereen veel sterkte en lieve bezorgde moeders laten we onze handen samen ineen slaan om een einde te maken aan dit soort onrecht!
:: Anouk::zaterdag 18 augustus 2007 :: 18:35:04

lieve bezorgde moeders, Ik heb een kijkje door deze site genomen en ik vind het een hele goede site. Maar ik geloof dat er ook flink misbruik van deze site wordt gemaakt door sommige moeders.SCHANDE vind ik het. Ze schuiven alles maar op hun ex af en ze zijn zelf zogenaamd de perfecte moeder. Groetjes.
:: Mariska::donderdag 3 september 2009 :: 15:49:29

hallo, ik wilde u even laten weten, dat ik in soort gelijke situaties ben beland, en vaak nog zit. Mijn man is ook Irakees en wij zijn nu 10 jaar samen, maar sinds ons kind is het allemaal wel erg lastig geworden. begrijp je situatie heel goed, mvg Mariska
:: zorgdragende ouder::woensdag 27 januari 2010 :: 13:09:28

In het wet woordt bepaald dat de zorgdragende ouder (in alle gevallen die hier besproken worden de moeder) het recht heeft de woonplaats te kiezen maar niets is minder waar! Zij het omdat er financieel vooruitgang is of een betere woning dat kan teniet gedaan worden door inspraak van de Ex. Er bestaat geen enkel geval in Nederland waar verhuizing van een man na een scheiding met kinderen is gehinderd door een vrouw maar wel honderden gevallen van vrouwen die in eerste instantie niet eens naar hun nieuwe echtgenoot mochten die in het buitenland woonde ook al was de vrouw zwanger van deze nieuwe echtgenoot -> pas in Cassatie is het haar toegestaan haar kinderen uit het eerste huwelijk mee te kunnen nemen. Het ging ook zover dat een vrouw niet eens mocht verhuizen binnen een straal van 10km, ook Hoger Beroep heeft het niet toegelaten. Dus het Nederlandse Hof heeft de deuren geopend voor mannen, die graag hun macht tonen en op alle manieren hun ex vrouwen dwars liggen, door de kinderen als middel te gebruiken voor hun eigen ego. Er is absoluut geen manier dat een vrouw hiervan beschermd wordt in tegendeel zij wordt volledig uitgeleverd. Feit is dat de meeste vermorde vrouwen nog steeds slachtoffers worden van hun echtgenoot, vriend of ex. Dat het niet om het belang van de kinderen gaat kan je eraan zien dat bijvoorbeeld een man zijn kind liever op bijstandsniveau laat groot worden (arm gezinnetje) dan dat hij de moeder van zijn kind toestaat naar een ander land te verhuizen waar zij in een goedlopend familiebedrijf kan meewerken en waar dus een veel beter leven voor haar en het kind mogelijk is, dat ook nog meer zekerheid biedt. Ook een betere educatie maakt dit mogelijk omdat het is maar een realiteit dat alle extras geld kosten (muziekles, judo, tennis) en een sociaal vangnet van onschatbare waarde is omdat er steun van de familie van haar kant is. In Nederland is er niemand behalve de Ex. Mooi toch zo een volledige afhankelijkheid van een Ex! Dit is totaal onanvaardbaar en laat vrouwen depressief en psychisch aangeslagen achter - alsof er nog niet genoeg bijstandsmoeders zijn! Een ander geval: Afspraken, ook al op papier gezet, worden van de rechtbank van de hand gedaan omdat menheer mag van gedachten veranderen als het om gaat afspraken na te leven - Wispelturigheid en ook liegen dat het barst is legaliseerd en omdat na 4 weken de rechters niet eens meer weten waarover het ging maar toch wordt er uitspraak gedaan - kan worden aangetoond dat de uitspraken verdraaid en verkeerd weergegeven zijn en feiten gewoon onder tafel gekeerd. Dus wat is hier aan de hand? Uitspraken die dus in praktijk alleen maar vrouwen in hun vrijheid belemmeren en nog nooit toegepast zijn op mannen omdat er is nog nooit een man belemmert is in zijn bewegingsvrijheid of het is hem verboden bij wet een nieuwe verblijfsplaats naar een scheiding te kiezen, is dus zuivere discriminatie omdat deze restrictive uitspraken alleen maar door mannen worden geinitialiseerd - er is geen enkel geval bekend waarin het andersom is. Het is dus duidelijk een tool voor mannen! Als er geslacht specifieke wetten zijn waar alleen vrouwen aan het kortere eind trekken dan worden mensenrechten geschonden. Een moeder voor de keuze te stellen haar kind in de steek te laten of haar carriere en alles waarvoor zij 10 jaar gewerkt heeft bye bye te zeggen is volgens het de mensen rechten niet toelaatbaar. Ook heeft die vrouw 3 vliegtickets in vooruitzicht gesteld en het kwam als een paal boven water te staan dat het kind verwekt is onder de voorwaarde het NIET in Nederland groot te brengen -> gebaseerd op gegronde redenen: zoals statistieken van criminaliteit (Nederland ligt met 30 keer zoveel geweldsdelicten per jaar voor) en welvarendheid van alleenstaande moeders (dubbel zoveel inkomen met 40% lagere lasten in het land van bestemming) en veel betere woningen (die net zo duur als in Nederland maar aanzienlijk meer comfort bieden) en scholen (geen wachtlijsten internationale bi-lingual scholing met wereldwijd hoog aangezien school system) - maat het blijkt dat Nederland denkt dat hun het Walhalla zijn - wat natuurlijk onzin is -> misschien geloven de mensen het wel, als het maar vaak genoeg wordt geroepen, maar het is wel een paradijs voor mensen met weinig gevoel voor recht en onrecht heroine dealers op bruggen en een sociaal vangnet dat steeds meer wordt gereduceerd. Ook dat vrouwen hier in een sociaal isolement belanden en zonder een vangnet hier komen te zitten omdat de hele familie in het buitenland verblijft is gewoon genegeerd inveel gevallen. Ook is het wet in het belang van het kind ->feit is dat het intussen een wet ten gunsten voor de vader is. Schrijnend maar waar - het Hof zou moeten weten dat de Raad v.d. Kinderbscherming standard advies geeft tenslotte zitten hun regelmatig samen en dit advies is altijd in het voordeel van de vader - ook al heeft de Raad het dossier niet eens ingezien...."Deze documenten heb ik helaas niet ontvangen" (de meest belangrijke!). Dat de Raad bijvoorbeeld in de bovengenoemde zaak geen documenten had ontvangen maar toch advies mocht uitbringen is een falen van de rechters die eigendlijk moeten toezien dat het recht nageleeft wordt en dat het advies dan nog in het voordeel van de man was is onvoorstelbaar maar waar. Ook in uitspraken waar de vrouw dan uiteindelijk gelijk krijg en toestemming, stond het advies van de Raad van de Kinderbescherming nog steeds op NEE dat mag niet. Dit maakt een fair trial tot een poppenkast zoals die eigendlijk vastgelegt is van de Eropean Court of Human Rights. Een moeder voor de keuze te stellen haar kind in de steek te laten of haar levenswerk en doel af te haken is ook tegen de mensenrechte op vrijheid van movement en het is degrading treatment omdat er psychisch zo een druk op vrouwen wordt uitgeoefend dat het gewoon inhuman is. Zeker als er bewezen is dat de inbreng van de man zich beperkte op het financieele gedeelte van het huishouden (en dat ook maar tot 50%) hij nooit de zorg voor het kind gedeeld heeft, grote moeite had zijn vader rol in te vullen (we kunnen nooit meer uitgaan - verwijten uitend: je bent er alleen nog maar voor het kind!), en hij weekends dus alleen uitging en stomdronken naar huis kwam. Dat mag en doet zijn voorkeurspositie geen afbreuk! Dus per definitie is het tijd om naar de European Court te stappen en iedereen mag zich aansluiten die in een soortgelijke situatie zit. Niemand heeft deze vrouwen gewaarschuwd dat als hun een kind met een Nederlander neemen dit land nooit meer uitkomen - hetzij hun laaten de kinderen achter. DIT IS DEGRADING Zuid Oost Azie
:: erika::maandag 30 augustus 2010 :: 14:03:33

Hallo bezorgde moeders, Op 14 augustus 2007 heb ik mijn verhaal op deze site geplaats en het vervolg nog niet geplaats. In deze 2 jaar zijn er onzettend veel dingen gebeurt. De uitspraak van de rechtbank in augustus 2007 was een omgang die door Humanitas begeleid zal worden. Uiteindelijk heb ik hier niet aan meegewerkt aangezien de omgang voor 3 tot 4 keer begeleid zou worden. Dit zag ik niet zitten want er zou een vrijwilliger bij aanwezig zijn zonder enige opleiding. Dus op naar de bodemprocedure die diende aan in oktober 2007. De uitkomst daarvan was dat de kinderbescherming moest kijken of er omgangsmogelijkheden waren en het omgangshuis ging deze uitvoeren. Wat bij mij al bekend was is dat mijn ex zich niet aan afspraken kan houden. Dat werd daar wel bevestigd 2 van de 4 afspraken heeft hij afgezegd. Daar komt bij dat ik niet naar het omgangshuis kon komen ik heb geen auto en moest dan 2 uur met de bus heen en 2 uur terug dan is niet haalbaar met 1 baby en een klein meisje van nog geen 2. Ik heb toen voorgesteld dat ik bij de omgang aanwezig zou zijn aangezien er anders weer geen omgang tot stand zou komen. In 2008 ben ik nog 3 keer bij zijn ouders op bezoek geweest waar mijn ex ook aanwezig was tot mijn grote verbazing moest hij weg (blowen en op straat hangen) terwijl hij zijn kinderen in anderhalf jaar tijd maar 2 keer gezien heeft. In september 2008 moest ik samen met mijn ex een haalbare omgangsregeling op papier zetten. Die heb ik uiteindelijk op papier gezet aangezien hij het niet deed. Hij is er mee akoord gegaan zonder wijzingen of verlangens van zijn kant op papier te hebben gezet, ik kreeg dit keihard terug want ik zou hem gedwongen hebben om het te ondertekenen ik zou hem misleid hebben. Te zot voor woorden aangezien de omgang redelijk was 1 keer in de 2 weken van 13.00u tot 17.00 naar de ballenbak kinderboerderij zwembad noem maar op waar hij op dat moment geld voor had. De eerste 2 maanden ging het redelijk goed hij is een keer verbaal door het lint gegaan in het bijzijn van de kinderen. Ik stond toen weer te trillen als een rietje hij bleef maar door raaskalken over zijn nieuwe vriendin die zwanger zou zijn nou allemaal mooi en prachtig maar de afspraak is dat we het uitsluitend over onze kinderen zouden hebben en niet over iets anders. Nog een hobby van hem is het structureel te laat komen. In december 2008 begon hij met afspraken afzeggen. Hij was de ene keer ziek de andere keer lag hij in het ziekhuis en dan moest hij weer op zijn pas geboren zoontje passen. De laaste keer van deze omgang hebben we het feestje van me zoontje gevierd in de ballenbak. Op dat moment kwamen toevallig zijn ouders ook die ik al meer als een half jaar niet gezien had. Zijn moeder heeft me toen op vakantie gevraagd naar Syrië. Als ik daar kom, kom ik nooit meer terug. Ik let nu continu op mijn kinderen en heb de school weer ingelicht dat er weer een verhoogde kans is op kinderonvoering. Vanaf maart zouden er nog wat omgangen plaats vinden. Ik kreeg het raport van de raad en kon daar op reageren dat heb ik ook gedaan ik weet niet wat voor onderzoek ze hebben; het leek erop alsof ik een of andere mishandelaar was. Veel dingen in het raport berusten niet op de waarheid. Daar komt bij dat ze veel spreken over de opvoedsituatie en advisiseren ze een OTS. Ze hebben telefonisch meegedeeld dat zij de kans op onvoering ook wel inzien maar dat zetten zetten ze niet op papier. Ze moesten en zouden die OTS er door krijgen op basis van onzin anders zou het niet lukken ze wisten niet wat ze er mee moesten want dit hadden ze nog niet meegemaakt. Er staan nog meer fouten in maar dan ben ik morgen nog aan typen. Ik kreeg de reactie van m'n ex op het raport ook te zien. Ik was vaolgens hem een psychisch gestooorde vrouw die wraak wou nemen op hem en zijn kinderen bij hem vandaan houdt. Daar komt bij dat hij nu op op een geheim adres zit. In maart 2009 komt eindelijk de zaak voor van de mishandeling van mij. Hij werd veroordeeld met een taaksraf van 180 uur en een geldboete van 1000 euro. Hij bleef alles aan elkaar liegen in de rechtzaak. Eind mei is de rechtzaak het advies van de kinderbescherming is een OTS omdat als er geen omgang is de kinderen zedelijk en lichamelijk geschaad worden. Zij beredeneren dus dat het schadelijk is voor mijn kinderen als ze hun vader niet zien? Ik ben van mening dat dat een kind niet schaadt. Doorgaan met deze omgang: dat schaadt. Alles is gelogen maar wel zeer schadelijk voor de kinderen. In juni 2009 wordt daadwerkelijk een OTS uitgesproken. Ik heb me altijd ingezet om omgang tot stand te brengen. Niet meteen na de geboorte van me zoontje maar later wel begeleid. Dit is niet gelukt, helaas. Ik heb het stukje van mishandeling aan de kant willen zetten aangezien ik vond dat ik dat moest scheiden van de kinderen. Het is hun vader maar nu zie ik wel in dat dat zelfs geen zin heeft. Hij blijft zich misdragen en dat zit in zijn aard. Maar ja in nederland krijgen daders gewoon vrij spel en je komt alleen maar ergens als je liegt, bedriegt en intimideert. Na de uitspraak was ik zeer terleurgesteld. al mijn inzet heeft nog nergens toe geleid. Nu begint het bij mij ook door te dringen dat hij dit doet om mij te treiteren. Ik ben hier nu tegen in hoger beroep gegaan aangezien ik de samenwerking met de gezindsvoogd wel een kans heb gegeven en ben met een goede samenwerking begonnen terwijl me ex niet meewerkt. De gezinsvoogd noemt hem een sociale psychopaat. Ze vertrouwt hem voor geen cent en is op zoek gegaan naar politie onderzoeken. Echt, ik ben niet blij met de OTS maar wel met deze vrouw. Wat ik ook nog wou zeggen is dat mijn ex rond het begin van 2009 zijn verblijfsvergunning heeft gekregen. Ik ben overigens niet de enige die mishandeld is. Hij dealde in drugs en wapens en mishandelde me ook tijdens de zwangerschap. Zulke mensen mogen gewoon in Nederland blijven! Hij kan niet terug omdat hij gefolterd zou worden en onmenselijk behandeld zou worden. Dat hij mij 5 jaar lang onmenselijk heeft behandeld dat mag in Nederland! Daarbij houd het nog niet op zijn ouders hebben nu ook nog een rechtzaak tegen mij aangespannen omdat zij een omgangregeling; ze hebben altijd intensief contact gehad me de kleinkinderen zeggen ze. Ik heb idee en dat had de gezinsvoogd ook dat het een kwestie was dat ik zijn eer heb aangetast en dat hij mij zo wou terug pakken door me gewoon de vernieling in te helpen. 1 april 2010 was de uitspraak en de OTS ging e raf maar er komt weer een onderzoek. Mijn ex zou worden onderzocht door een psycholoog en er komt een ouderschaponderzoek. Ik heb nu 2 gesprekken met die psycholoog gehad en ik heb het idee dat zij er met open ogen intrapt. Mijn ex heeft haar in de pocket, zo gezegd. Er is geen psychiatrische stoornis uitgekomen. Bij iedereen in mijn omgeveving viel de de mond open. Nu komt er voor de 3e keer een onderzoek "hoe ga ik met de kinderen om" terwijl kb en bjz er alle twee over eens waren dat ze in mijn opvoeding alle vertrouwen hadden. Als ik niet mee werk aan dit onderzoek komt de ots er weer op of komen er andere sancties op te staan. Ik kan niet meer inmiddels. Ik ben op. M'n lichaam doet zeer m'n kinderen reageren op de spanning die ze van mij voelen, ik heb nachtmerries, ik ben de hele dag beroerd van de spanning en ben somber en verdrietig maar hij en die acherlijke instantie gaan me er niet onder krijgen. Dat ik uitermate en uitsluitend negatief over mijn ex ben, zeggen ze nu. Ja vind je het gek als je alleen maar negatieve dingen meemaakt? En zo zijn er nog meer dingen waaruit wijst dat deze psycholoog niet objectief is en aan vaders kant staat. Maar de gezindsvoogd is echt geweldig ze komt gewoon nog langs en luistert naar me en die is verbijsterd wat er nu allemaal met mij gebeurd en hoe ik behandeld word als moeder die haar kinderen beschermt. Maar ik ben bang voor de toekomst. Bang dat ik mijn kinderen kwijt raak en dus mijn leven. Ik wil weg hier, weg uit dit verrotte land met achterlijke regels waar geen menselijkheid meer heerst. Ik word gedwongen om met iemand om tafel te gaan die heeft bewezen niet met zijn vaderschap te kunnen om gaan en geen respect heeft voor mij of de kinderen. Dat wil ik niet meer. Hier komt een straf op ik weet het maar dat intreseert me niet meer. Mijn kinderen interesseren me alleen nog en ik ben hun moeder en ik weet als geen ander wat goed voor ze is!
:: Rara::zaterdag 30 oktober 2010 :: 19:59:37

Ik heb ook bijna dezelfde probleem voor omgaan regeling en mijn verblijfvergunning.Mijn ex nu wilt naar IND bellen om te zeggen dat hij wilt niet meer mijn zoon zien en hij wilt omgaan regeling stopen. Ik ben angst met kwijt raakt mijn zoon en hij gewoon hem hebben van rechtbank.dus ik ben helemaal bang voor.Iets iemand die kunnen mijn ook ff advice geven.Namelijk hij is ook mishandeling geestelijk en lichamelijk toen ik nog samen wonen en zwangerschap tot mijn zoon 2 maanden oud.Ik wil graag ook een eerlijke dat kind blijf bij moeder en het is nog kans voor me???
:: moedervanéen :: woensdag 25 juli 2007 :: 14:43:34permalink

Mijn ex-man is afkomstig uit een land dat niet het Haags of Europees kinderverdrag heeft ondertekend, dus waar ook niet mee onderhandeld kan worden over terugkeer van een ontvoerd kind. Het land is een dictatuur waar een kind van een man met die nationaliteit, de nationaliteit overneemt (ongeacht wat waar het geboren is) als het daar woont. Hij heeft hier geen permanente verblijfsvergunning en ook geen vast werk, maar als hij kan aantonen dat hij een omgangsregeling heeft, kan hij waarschijnlijk wel een verblijfsvergunning krijgen en op termijn een paspoort op grond van zijn recht op family life. Dit betekent dat hij zich overal in Europa kan vestigen en gemakkelijker visa voor andere landen kan krijgen. Na zijn vertrek heeft mijn ex-man heeft meerdere malen gedreigd mijn kind mee te nemen. Mijn advocaat heeft mij uitgelegd dat alleen het dreigen met ontvoering niet strafrechtelijk vervolgd kan worden en ook niet in familierecht mee weegt. Mijn ex-man haat Nederland, spreekt na jaren de taal nog steeds niet. Heeft altijd gezegd dat hij niet in Nederland wil blijven en heeft hier ook geen vast werk. Hij kan daar in dat land meteen weer aan de slag en heeft ook onderkomen. Hij heeft een buitenlandse vriendin, die hier ook niet gebonden is. Bovendien is zijn moeder ziek en die woont nog in dat land. Mijn kind kent hem eigenlijk nauwelijks omdat hij zelf slecht contact heeft gehouden. Mijn kind woont bij mij, maar ondanks dit dreigement en andere gewelddadigheden moet ik van de rechter toestemmen met omgang, omdat het in het belang van het kind zou zijn om met beide ouders contact te hebben. Ik vraag mij nu alleen af hoe mijn kind in vredesnaam contact met mij moet blijven houden als het ontvoerd wordt naar de andere kant van de wereld door een bijna vreemde voor haar? Ik heb zelf gezien hoe gemakkelijk het is om een klein kind mee te nemen: men kijkt er nauwelijks naar. Mijn ex-man heeft genoeg contacten met vrouwelijke landgenoten, met ongeveer gelijkende kinderen. Als een van hen toestemt om mee te doen zijn ze zo weg! Ik wacht nu met angst en beven de beschikking af waarin staat of hij omgang zonder toezicht mag. Ik weet niet hoe ik moet voorkomen dat hij het kind meeneemt.
:: Misha::donderdag 26 juli 2007 :: 11:14:16

Ik zie nu dat jullie de naam van bezorgde moeders hebben gehaald van de site www.huishoudelijkgeweld.nl van een moeder die daar ondertekend van een zeer bezorgde moeder... Heb ik net vandaag mijn verhaal ook hier op deze site gezet en weer ondertekend met...ik blijf een bezorgde moeder... Wat ben ik blij dat mijn verhaal toch nog ergens tot toe heeft geleid...en als ik kan helpen doe ik dit graag...(laat mij dit dan ook aub weten)Al is dit door mijn verhaal van de daken te blijven schreeuwen... en ik hoop dat we ooit niet meer hoeven te ondertekenen met "bezorgde moeder". Voor alsnog een zeer bezorgde moeder
:: miranda::vrijdag 16 januari 2009 :: 11:38:53

Kan je niet naar een andere stad verhuizen ?
:: moedervanéén::vrijdag 16 januari 2009 :: 12:30:12

Beste Miranda, dank je voor je interesse, maar helaas mag je niet zomaar naar een andere stad verhuizen als je een zorgende ouder bent. De niet-zorgende ouder kan via de rechter een verhuisverbod afdwingen. In de wet staat namelijk dat je er alles aan moet doen om omgang met de niet-zorgende ouder te stimuleren. Het omgekeerde is niet het geval: je kunt als zorgende ouder de niet-zorgende ouder niet beletten te verhuizen of dwingen dat er regelmatig contact wordt onderhouden met het kind. Niet dat ik dat wil, maar om duidelijk te maken wat voor een scheve wetgeving dit is, die dus duidelijk niet voor de belangen van het kind opkomt, maar voor de wensen van de vader. De ironie is dat mijn ex onlangs zelf is vertrokken naar een ander land. Wij hebben dit via anderen vernomen, hij heeft dit zelf nooit laten weten. Bij de laatst opgelegde omgangsregeling is hij zelf nooit komen opdagen, want toen had hij blijkbaar zijn Nederlandse paspoort net binnen. Zijn doel is bereikt: hij kan vrij in de EU reizen en heeft mijn kind dus niet meer nodig. (hij heeft mijn kind gebruikt om via recht op family-life een Nederlandse verblijfsvergunning te krijgen) Ondertussen hebben mijn kind en ik, los van hetgeen voor die tijd is gebeurd, meer dan drie jaar in de stress gezeten, vanwege de rechtszaken die hij aanspande, zijn ontvoeringsdreiging, geïntimideer etc. Ik kan nog steeds niet werken vanwege concentratiestoornissen en chronische vermoeidheid door PTSS, maar meneer gaat gewoon vrolijk verder met zijn volgende slachtoffer. Het is een jong grietje van zeer rijke ouders, die hij blijkbaar ook al eens in elkaar heeft getrimd. Mijn kind en ik zijn er nog genadig vanaf gekomen. Niet dankzij onze wetgeving, maar dankzij de 'genade' van deze narcist. Misschien ben ik daar nog wel het kwaadst over: dat kinderen in Nederland worden overgeleverd aan de grillen van dit soort ellendelingen. Als moeder moet je maar afwachten en bibberen. Hoezo gelijkwaardig ouderschap?
:: Bange Moeder :: woensdag 4 juli 2007 :: 14:33:19permalink

De komende week moet ik voor de zoveelste keer verschijnen voor een rechtszitting aangaande de omgangsregeling voor mijn kind met zijn biologische vader. Drie weken na de geboorte van mijn zoon kondigde hij al aan te willen vertrekken en na een periode van agressie en spanning vertrok hij inderdaad. Drie jaar in Nederland betekende dat hij ook zonder gezin in Nederland mocht blijven, als hij maar gebonden bleef aan de omgang met het kind, dan was vast werk niet nodig, en kan hij op termijn een vaste verblijfsvergunning krijgen. We zijn inmiddels twee jaar verder en na een aantal rechtszittingen waaronder één waarbij hij tevergeefs probeerde te eisen dat hij geen alimentatie hoefde te betalen, gaat het nu opnieuw om het omgangsrecht. Na acht maanden niks van zich te hebben laten horen omdat hij het niet eens was met de toenmalige omgangsregeling onder toezicht, eist hij een omgang van om het weekend, het hele weekend. Een andere reden om deze vorm van omgang te eisen, hoewel hij deze vanwege zijn werkzaamheden niet eens kan handhaven, is, dat hij bijzonder kwaad is dat niet vrij over "zijn eigendom"(zoals hij eens mijn kind omschreef) kan beschikken, dus wanneer het hém uitkomt. Om hem verder te citeren: "Ik heb het recht om mijn kind, wanneer dan ook, overal mee naar toe te nemen. Als mijn kind drie maanden in mijn vaderland woont krijgt het mijn nationaliteit." (Zowel hij als ik weten dat het vrijwel onmogelijk is om een kind dat land uit te krijgen) Bij een door de rechter beslist "toenaderings"gesprek in bijzijn van beider advocaten: "I will not speak directly to her, I am too disgusted to even look at her face." Deze man heeft mij tijdens mijn zwangerschap met de dood bedreigd, hoogzwanger bij de keel gegrepen en door elkaar geschud, mij met mijn enkele weken oude baby in de arm proberen te slaan en erger. Ik was destijds te vertwijfeld en verbaasd om aangifte te doen, maar ook dat had me in deze zaak waarschijnlijk niet geholpen. Het lijkt erop, als ik de verschillende forums op dit gebied bekijk, dat mijn kind en ik slechts een van de vele voorbeelden zijn, die door de huidige en toekomstige wetgeving in grote problemen raken. Helaas zijn wij moeders waarschijnlijk zo lamgeslagen dat we ons niet hebben verenigd in pressiegroepen als Dwaze vaders en SOS papa. Dús we worden niet gezien als groep, maar als incident, dús niet gehoord! Ik begrijp best dat men in de politiek vindt dat men zou moeten spreken van gelijkwaardig ouderschap, om duidelijk te maken dat beide ouders gelijke rechten hebben, ook na echtscheiding. En dat het in het belang van het kind is dat het contact heeft met beíde ouders en ook verzorgd wordt door beide ouders. (Geloof me, als ik het gevoel had gehad, dat mijn kind veilig zou zijn bij deze man, zou ik absoluut meewerken aan een goede omgangsregeling, hoe zeer hij me ook persoonlijk tegen staat. Je wilt immers het beste voor je kind) Maar wat als niet- primair zorgende ouder nog nooit voor het kind heeft gezorgd en eigenlijk vooral geïnteresseerd is in zijn belangen, niet die van het kind? Wat betekent deze wet voor de positie van vrouwen, die na een vaak pijnlijke, soms gewelddadige scheiding, al achteruit gaan in inkomen, hun carrière veelal vaarwel kunnen zeggen en door de gedwongen omgang met iemand waarvan ze niet voor niets willen scheiden, dusdanige psychische schade oplopen, dat zij nauwelijks hun leven weer op kunnen pakken? Hebben de (meestal) heren politici erover nagedacht wat een spanning dit oplevert binnen het gezin waar de kinderen (het grootste gedeelte van de tijd) leven? En, misschien minder van belang, maar toch: wat voor een signaal geven deze politici af aan (met name) mannen die tijdens de zwangerschap of vlak daarna de benen nemen en alleen als het hen uitkomt hun "eigendom" opeisen en daar nu dan ook nog in worden gesteund? Wat een voorbeeld is dit voor (met name mannelijke) kinderen? Dat het normaal is om zo met mensen (vrouwen) én kinderen om te gaan? Mijn ex-man is het levende bewijs dat je hierdoor generatie op generatie wangedrag van mannen doorgeeft en hij is niet de enige. De politici wilden waarschijnlijk, heel terecht overigens, met deze wet vaders en kinderen beschermen tegen moeders die kinderen inzetten als pressie-of wraakmiddel. Maar zien zij niet dat door deze wetgeving vrij baan wordt gegeven aan het omgekeerde? Aan vaders die nooit hebben gezorgd, niet van plan zijn de zorg op zich te nemen, maar die hun ex-vrouw en kinderen in hun macht willen houden om wat voor reden dan ook? Ik heb met het op de wereld zetten van mijn kind, de belofte gedaan dat ik mijn kind zou beschermen. Hoe moet ik het beschermen als ik door de rechterlijke macht gedwongen wordt om hem naar iemand te sturen, die een vreemde is voor het kind, die geen enkele ervaring heeft met de verzorging van het kind, die blijkt zijn agressie niet te kunnen beheersen als men zich niet gedraagt zoals hij wil en die aangegeven heeft dat hij er niet voor terugschrikt om het kind te ontvoeren als hij zijn zin niet krijgt? IK BEN DOODSBANG! Mijn advocaat zegt dat wij hier hoogstwaarschijnlijk toe gedwongen worden, dankzij het de huidige wetgeving en met de nieuwe in het vooruitzicht is de kans nog veel groter dat deze en soortgelijke mannen vrij baan krijgen. Bange moeder p.s. ik begrijp niet dat mannen uit de vaderbeweging beweren dat rechters altijd voor de vrouw kiezen. Ik maak persoonlijk mee dat ik me met hand en tand moet verdedigen, omdat er voortdurend gezegd wordt door de rechters dat omgang met de vader door moet gaan. Mijn advocaat bevestigd dat dit tegenwoordig heel gebruikelijk is en dat het bijzonder moeilijk is, zoniet onmogelijk om hier tegenin te gaan.
:: moeder in nood::maandag 23 juli 2007 :: 21:24:32

Alle vrouwen in Nederland die in dezelfde situatie zitten als wij. Schrijf hier je ervaringen neer zodat we met zijn allen kunnen vechten tegen het onrecht dat ons en de kinderen wordt aangedaan. Vraag mensen die je kent de petitie te ondertekenen. Ik leef ook dagelijks in angst dat de kinderen naar hun vader moeten en alle ellende en nachtmerries weer moeten doorstaan. We kunnen deze angsten alleen tegen gaan door samen ervoor te vechten. moeder in nood
:: suzette::dinsdag 13 november 2007 :: 00:54:24

Hoi meid, Wat begrijp ik je goed, jouw verhaal had de mijne kunnen zijn. Op dit moment volgt er bij mij een hoger beroep tegen uitzetting van mijn kinderen aan hun vader in het buitenland. Een vader die zij niet kennen en de keren dat zij hem meegemaakt hebben gewelddadig was zodat dat op hun netvlies geperforeerd is. Waar zij bang voor zijn, waardoor mijn dochter traumatherapie heeft gehad. Deze vader die zich vanaf de opvoeding niet met mijn kinderen bemoeide, een vader die nog nooit na de scheiding alimentatie heeft betaald en zelfs niets van zich heeft laten zien de afgelopen 1,5 jaar, eist nu gesteund door de wet in zijn eigen land, de kinderen op en volgens de internationale regels zou hij ook nog eens in zijn recht staan. Wij (de advokaat en ik) hebben meerdere aantoonbaren bewijzen dat de rechtsgang in het andere land niet rechtsgeldig is en vandaar dat wij ervan uit gaan dat deze Nederlandse kinderen gewoon bij hun moeder in Nederland kunnen blijven. En dat het niet zo gaat als bij Beau.