Op bezoek bij papa die mama vermoordde...Geplaatst: 03-02-2008 13:21
Als een vader de moeder van zijn kinderen vermoordt, heeft hij het recht om zijn kind in de gevangenis te ontvangen. Zelfs al heeft het kind gezien dat hij dit heeft gedaan. We dachten dat we - sinds we een half jaar geleden deze website oprichtten - alle vormen van onrecht op dit gebied wel zo'n beetje voorbij hadden zien komen, maar het kan dus altijd erger. Hetty Nietsch schreef voor het februarinummer van Opzij een hartverscheurende reportage over drie gevallen waarin kinderen omgangsplicht hebben met vaders die hun moeder hebben vermoord.
Hét grote probleem waar deze kinderen, maar ook kinderen van diverse ‘Bezorgde Moeders’ voor staan is dat het getuige zijn van huiselijk geweld niet als (kinder)mishandeling wordt erkend binnen het Nederlandse familierecht. Mishandeling van of zelfs moord op de moeder in de nabijheid van de kinderen wordt niet gezien als geweld tegen het kind, dús heeft de vader het kind niet mishandeld, dús hij vormt geen gevaar voor het kind, zo wordt geredeneerd.
Familierecht advocate mr. Anke de Wijn onderstreept in de genoemde reportage dat zij nog geen enkele rechter in Nederland heeft meegemaakt die een kind in dergelijke gevallen ook als slachtoffer ziet. Terwijl toch internationaal erkend en bekend is dat getuige zijn van huiselijk geweld geestelijke mishandeling is en wel degelijk een vorm van ernstig huiselijk geweld.
De hoofdredactie van de Opzij plaatste dit artikel op pagina 60 en het onderwerp was kennelijk dermate on-sexy voor de doelgroep van het damesblad dat er ook geen aankeiler op de voorpagina vanaf kon.
Een verdedigster van deze beslissingen om moedermoordenaars omgangsrecht te geven, vond Nietsch opmerkelijk genoeg in mevrouw Quik Schuijt - die onlangs nog zo positief over onze site was op het weblog van Anja Meulenbelt.. "Als zo'n kind de moeder verliest, zou het verliezen van de vader de zaak alleen maar erger maken", zo mocht Nietsch uit haar mond optekenen. Voorwaarde voor haar is wel dat de dader agressietherapie gevolgd moet hebben.
We begrijpen niet goed wat de vaderlobby nou precies tegen deze vrouw heeft, net zo min als wat haar positie in het hele debat, waar ze als Eerste Kamerlid een zeer prominente rol in speelt, nu precies is.
Onze oproep aan politiek en wetgevende macht om onderzoek te doen en eenduidige juridische richtlijnen aan te geven waarop het niét meer in het belang van het kind om een biologische ouder te zien, wordt met deze feiten in het achterhoofd alleen maar prangender.
Als we al antwoord krijgen op de vele brieven die we naar politici en andere betrokken organisaties hebben verzonden wordt meestal gesteld dat volgens de huidige én nieuwe wetgeving in ernstige gevallen de rechter kan beslissen tot ontzeggen van omgang. Men doelt hierbij op artikel 377a, dat binnen de nieuwe wetgeving verder wordt geëxpliciteerd, maar dat in feite nu al voldoende wordt geacht om de veiligheid van kinderen te waarborgen.
Artikel 377a luidt:
3. De rechter ontzegt het recht op omgang slechts, indien:
a. omgang ernstig nadeel zou opleveren voor de geestelijke of lichamelijke ontwikkeling van het kind, of
b. de ouder of degene die in een nauwe persoonlijke betrekking staat tot het kind kennelijk ongeschikt of kennelijk niet in staat moet worden geacht tot omgang, of
c. het kind dat twaalf jaren of ouder is, bij zijn verhoor van ernstige bezwaren tegen omgang met zijn ouder of met degene met wie hij in een nauwe persoonlijke betrekking staat heeft doen blijken, of
d. omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind.
Hoe ernstig moet het ‘nadeel’ dan zijn, voordat men besluit tot het ontzeggen van omgang met het kind, als het voor je ogen vermoord zien worden van je moeder blijkbaar niet ernstig genoeg is.
De rechter of de politicus die het weet mag het zeggen!