Huiselijk geweld eindigt voor de overheid niet langer bij scheiding!Geplaatst: 08-09-2008 16:40
Voor de periode 2008 tot en met 2011 is een nieuw plan van aanpak van huiselijk geweld door de overheid gepubliceerd. Het heet 'Factsheet huiselijk geweld augustus 2008' en er staan inderdaad wat onthutsende feiten in. Mooi is wel, dat in de hierin gehanteerde definitie huiselijk geweld ook ex-partners kan betreffen. Niet mooi is dat het verhaal daar ongeveer ophoudt.
"Huiselijk geweld kan de vorm aannemen van kindermishandeling en seksueel kindermisbruik, (ex-)partnergeweld in alle denkbare verschijningsvormen en mishandeling, uitbuiting of verwaarlozing van ouderen. Het gaat bij huiselijk geweld om lichamelijke, seksuele en psychische vormen van geweld, zoals belaging en bedreiging (‘stalking’)."
De goede verstaander leest hier inderdaad dat "het kabinet Balkenende IV in het coalitieakkoord aangegeven de aanpak van huiselijk geweld met kracht voort te zetten." Ex-en kunnen zich sinds de verschijning van dit stuk ook aan huiselijk geweld schuldig maken.
Geweldig nieuws! Alleen het grote hiaat in dit verhaal is, dat het geheel gearomatiseerd is met de kenmerkende penetrante jaren '50 spruitjes-stank die we op allerlei vlak tegenkomen de laatste tijd. Het hele woord scheiding komt in het verhaal nergens voor:
Wel lezen we over preventie, tijdelijke opvang, sluitende aanpakken, jeugdbescherming, maar wie graag wil weten hoe een partner een ex-partner wordt, komt in dit stuk bedrogen uit. Scheiden bij huiselijk geweld is bij dit kabinet kennelijk geen optie.
Gelukkig komen er wel 100 plaatsen per jaar in de vrouwenopvang bij. Zet die in totaal 300 bedden maar eens af tegen de andere interessante cijfers waar het nieuwe beleid mee rekent:
"De politie heeft door middel van een speciale registratie van huiselijk geweld berekend dat er per jaar ruim 63.000 meldingen van huiselijk geweld bij de politie binnenkomen. Maar dat is slechts de geregistreerde criminaliteit en geeft niet de totale omvang weer van alle gevallen van huiselijk geweld. Naar schatting wordt ongeveer 12% van alle huiselijk geweld zaken bij de politie gemeld. [...] Op de lijst van dodelijke slachtoffers als gevolg van een onnatuurlijke oorzaak staat huiselijk geweld, na verkeersongevallen, op de tweede plaats." 100 plaatsen extra per jaar voor 600000 gevallen... Er ontstaat al snel de indruk dat er een dodehoekspiegel ontbreekt bij dit kabinet. Lees maar mee: "Getuige zijn van partnergeweld wordt gezien als een vorm van kindermishandeling. Jeugdigen ondervinden hiervan ernstige schade. Daarom is het van belang dat er vanuit het Rijk extra aandacht uitgaat naar deze problematiek." Behalve dat deze kindjes straks eerder door een instantie uit huis kunnen worden geplaatst, zijn er geen opties. Het hier geformuleerde beleid met betrekking tot huiselijk geweld en de feiten die in een recent onderzoek van E-quality naar voren zijn gekomen [in 20% van alle scheidingszaken met kinderen speelt huiselijk geweld een rol, in slechts in circa 3-4% wordt omgang afgewezen/eenouderlijk gezag toegewezen] staan ongeveer haaks op elkaar. We zouden graag de minister van Justitie - of beter nog: die van Jeugd en Gezin - eens zien zweten om deze discrepantie tussen het hier geformuleerde beleid en de voornemens op het gebied van familierecht uit te leggen: Wat is in het licht van dit stuk beleidsmatig gezien de ratio om huiselijk geweld te bestrijden door kinderen na een scheiding, via het familierecht, naar iemand te sturen die huiselijk geweld heeft gepleegd waar de kinderen bij - en dus slachtoffer van zijn geweest? Strekt de voornoemde aandacht van Het Rijk voor deze problematiek zich uit tot het familierecht? Hoe kun je met droge ogen spreken over een "integrale aanpak" van huiselijk geweld en kindermishandeling als je de misstanden die het familierecht oplevert volledig buiten beschouwing laat? Hoe helpen deze beleidsvoornemens om blijvend te ontkomen aan een levensbedreigende situatie? Sjezis wat zijn we weer trots en gelukkig dat we geen politici zijn die deze vragen moeten beantwoorden, vandaag.
Zoals gesteld: het blijvend verwijderen van de dader uit het leven van de slachtoffers van huiselijk geweld, is in dit politieke klimaat klaarblijkelijk on-denk-baar. Vandaar die tweede plek achter de verkeersdoden en vandaar ook onze voorspelling dat deze maatregelen niets zullen bijdragen aan het welbevinden van kinderen en moeders in een dergelijke situatie.
Daar mag u ons in 2011 op afrekenen.
Als onze ex-en dat nog niet met ons gedaan hebben, dan.
In hoeverre die aandacht de concrete situatie na de scheiding verbetert van kinderen die slachtoffer van - want getuige van- huiselijk geweld zijn geweest blijft ons op basis van dit stuk een reus van een raadsel. Waarschijnlijk worden ze uit huis geplaatst en zie ze dan als moeder nog maar eens terug te krijgen.
De factsheet is hier te downloaden.