Getrouwde vaders steeds zeldzamerGeplaatst: 22-12-2010 11:17
Uit een van de week gepubliceerd onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat nog maar 60% van de eerstgeborenen een getrouwd stel aantreft als hij of zij ter wereld komt. In 10% van de gevallen is er in het geheel geen pappa aanwezig.
Gisteren schreven we nog dat voortgezet ouderschap een Oud-Testamentisch begrip is. Nieuw-Testamentisch zou misschien beter zijn gezien de in dat werk verwerkte onuitroeibare vader-kindrelatie. Het CBS geeft deze week aan dat het huwelijk als samenlevingsvorm nog maar nipt de voorkeur van paren met kinderwens heeft.
De wijzigingen in het familierecht van 2009 zijn de verdienste van een CDA-minister van Justitie en een CU minister van Jeugd en Gezin. Het viel dan ook redelijkerwijs niet te verwachten dat in die nieuwe wetgeving creatief omgegaan zou worden met de trends in relatievorming.
De nadruk op de rechten van de voorheen getrouwde pappa staat in die wet centraal, terwijl duidelijk is dat die pappa al een aantal decennia aan inflatie onderhevig is. De gelegenheidscoalitie van Deugdzame Christenen en Paternalistisch Socialisten heeft dapper gepoogd de klok terug te draaien naar Hoe Het Hoort, maar het lijkt er op dat de weerbarstige realiteit meer en meer onontkoombaar wordt. Het getrouwd ouderschap zoals we dat kenden wordt verdrongen door andere samenlevingsvormen, waarbij met name het stiefgezin een steeds groter aandeel krijgt.
In plaats van tegen windmolens te vechten (sic!), zouden de beleidsmakers in dit land er beter aan doen de realiteit onder ogen te zien. De problemen van het groeiend aantal eenouder- en stiefgezinnen verdienen meer aandacht dan de rechten van die paar teleurgestelde mannen die het niet kunnen verkroppen dat steeds meer onderzoeken aantonen dat ze vaak overbodig, en soms domweg slecht zijn voor het welbevinden van hun kinderen.
Er zijn een aantal zaken erg duidelijk inmiddels. Het welbevinden van kinderen is niet afhankelijk van de frequentie waarmee ze hun biologische vader zien. Als een band goed is dan blijft die goed. Het afdwingen van omgang is een symptoom van onmacht en teleurstelling, en niet het toppunt van kinderjolijt, zoals de wetgever momenteel vooronderstelt.
De getrouwde vader van vroeger is nog maar nipt in de meerderheid. In toenemende mate zullen kinderen worden geconfronteerd met een ouder met verschillende partners, die een belangrijker rol in hun leven gaan spelen dan de biologische vader. De taak van de overheid zou er niet in moeten liggen om een ex-partner tegen elke prijs in beeld te houden, maar het voor kinderen zo rimpelloos mogelijk laten verlopen van de wisseling van de wacht.
Werkelijke ondersteuning en bescherming van eenoudergezinnen moeten prioriteit krijgen boven de persoonlijke belangen van een uitwonende ouder die met het verstrijken van de tijd alleen maar verder uit beeld raakt.
Dat uit beeld raken van de allesbepalende vader geldt zowel in een concrete scheidingssituatie als in de maatschappelijke trend die het CBS in dit onderzoek aantoont en die - zolang het welvaartsniveau daar aanleiding toe geeft - zal doorzetten.
Dit onderzoek van het CBS bevestigt dat het huidige familierecht niet berekend is op de eisen van deze tijd. Het huwelijk, en de patriarchale verhoudingen die er van oudsher bijhoren, zijn achterhaald door de realiteit.
De huidige wetgeving, die ons wil doen terugkeren naar Testamentische tijden, dus ook.
Het CBS onderzoek staat hier.