:: riviera :: 19-11-2013 [23:11]permalink

Hele slechte ervaringen met door de rechtbank opgelegde mediation. Mediator die aanhanger was van Irene Zwaan en direct allerlei passages opdreunde uit het boek 'de afwezige vader bestaat niet'. Voordat zij ook maar iets had gehoord riep ze dat mijn kind bij vader zou gaan logeren voor de weekenden. Let wel.. vader die in de kraamweek weggelopen is en roept dat hij alleen gezag wil. Toen ik zei dat het als het aan mij lag niet zou gebeuren gaf mevrouw aan dat 'we dat nog wel zouden zien.' Zeer agressief dus.

:: Henriëtte :: 16-02-2012 [23:02]permalink

Nou, ík heb onder andere ervaring met mediation, door de rechter opgelegd in de zaak die tegen mij is aangespannen door exman. Hij wilde dit niet, dacht al dat 'ie gewonnen had, en ging er dwars tegenin. Hij heeft vanaf het eerste moment aan mij laten doorschemeren dat hij niet bereid was om tot een goede afspraak te komen voor de omgang met onze kinderen. De mediator was een rustige aardige man en toen dacht ik al: help! Dit gaat hem niet worden meneer! Want hij kende mijn exman nog niet hè. Deze heeft me daar zitten kleineren, uitlachen, beledigen en noem het maar op, en steeds weer met dat dreigende wijsvingertje erbij omhoog. Ik kon er niet tegenop, barstte in tranen uit en de mediator liet het gewoon gebeuren. Na 4 gesprekken is de boel afgeblazen omdat er met exman geen redelijk gesprek te voeren is, ik daarentegen heb enorm mijn best gedaan, juist voor onze kinderen. Aan het eind vroeg de mediator of hij het goed had gedaan en of er iets anders had gemoeten. Ex zei niks, maar ik heb hem gevraagd of hij dit normaal vond: dit gedrag van exman ten opzichte van mij. Omdat ík het niet normaal vond en dat hij best eens had mogen ingrijpen. Dus, zei hij, ik was te lief? Ik zei: JA! Conclusie: Met bepaalde types zoals mijn ex kun je alleen in mediation als de mediator een sterke stoere kerel is met haar op zijn tanden, want met een watje kom je er niet, helaas...

:: lotgenoot :: 21-12-2011 [10:12]permalink

Wie heeft ervaring met mediation? Ik heb er bij voorbaat weinig vertrouwen in. Dat heeft niets met de mediatior te maken, als wel met ex. Ik zie er erg tegenop........

:: polleke87 :: 24-03-2011 [18:03]permalink

Ik heb een relatie gehad van 6 jaar met een jongen die mij zowel lichamelijk als geestelijk mishandelde. Hij vertelde mij altijd hoe lelijk, hoe dik en wat voor slet ik wel niet was. Zo vaak dat ik hem ook ging geloven. Als ik met vrienden had afgesproken om iets te gaan drinken zorgde hij er altijd voor dat ik door 1 van zijn vrienden of door hem in de gaten werd gehouden. Als ik hem dan zag vroeg hij altijd wie er waren waar we het over hadden gehad ga zo maar door als ik een iets te afwijkend antwoord gaf dan sloeg hij mij of bedreigde mij van het leven te beroven met een mes of zijn pistool. Als een vriend van mij een arm om mij heen sloeg en dit werd gerapporteerd aan mijn (toe nog) vriend, dan werd deze jongen ook bedreigd of in elkaar geslagen. Met als gevolg dat mensen niet meer in mijn buurt durfde te komen. Dit ging 4 jaar zo door. Tot een paar jaar terug mijn (toen nog) vriend werd verdacht bij een moordzaak. Ik werd opgeroepen als getuige en kreeg politiebescherming omdat ik niks durfde te zeggen. Mijn vriend bleef mij confronteren met de feiten wat er met mij zou gebeuren als ik ook maar zou durven zeggen dat hij die avond niet bij mij was. Dus ik dacht wat mij goed leek en ik vertelde de politie dat hij bij mij was. Waardoor mijn vriend werd vrijgesproken en de zaak nooit is opgelost. Dat zelfde jaar werd ik op dezelfde manier als het vermoorde meisje door hem gedrogeerd. Ik kan mij alleen nog herinneren dat ik de muren op mij af zag komen en ik snel naar de wc rende om mijn vinger achter in mijn keel te steken, maar kennelijk te laat. Ik ben thuis wakker geworden met mijn (toen nog) vriend boven op mij. Ik wilde schreeuwen om hulp maar dat ging niet. In zowel mijn armen als benen had ik helemaal geen gevoel. Ik weet nog dat hij mij vertelde dat ik kreeg wat ik verdiende. Het was mijn schuld en ik moest dan ook maar niet zo vaak nee zeggen dat ik geen sex met hem wilde. De volgende dag was ik bang (heel bang) en voelde ik mij uitermate vies. Ik dacht ik moet hem hier toch mee confronteren dus schraapte al mijn moed bijeen en vertelde hem wat ik nog wist. Hij verklaarde mij voor gek en ik had waarschijnlijk gehallucineerd want dat zou hij nooit doen of zeggen. Ik geloofde hem. Na 4 maanden voelde ik mij ineens heel slecht en heb toen stiekem een zwangerschap test gehaald. Die mijn moeder vond nadat de test had aangegeven dat ik zwanger was. Ik had gelijk een afspraak bij de gynaecoloog gemaakt want ik kon van hem gewoonweg geen kind krijgen en al helemaal niet op deze manier. Volgens de gynaecoloog was ik al te ver in de zwangerschap voor een abortus. Ik was ten einde raad en wilde niet dat mijn (toen nog) vriend hier achter zou komen. De avond dat ik het wilde uitmaken kwam mijn moeder vrolijk binnen. Met gefeliciteerd! Ik dacht NEE NEEE NIKS ZEGGEN! Maar dat was al te laat ze vertelde vrolijk aan mijn (toen nog) vriend dat ik in blijde verwachting was. Ik heb nog nooit z'n ruzie gemaakt met mijn moeder als die avond. Vanaf dat moment werden de mishandelingen erger. Aangezien ik nog nooit met hem sex had gehad was het onmogelijk dat ik zwanger van hem was dus ik was een hoer en slet. Hij duwde mij van de trap af ga zo maar door. Elke keer had hij het excuus omdat ik niks meer wist dat ik een epileptische aanval had gehad. Wat daarna volgde heb ik z'n spijt van wat ik mezelf ook nooit kan vergeven. Ik stond erop dat hij zijn kind zou erkennen. Omdat de mishandelingen doorgingen en alleen maar erger werden en ook in de buurt van mijn kind kwamen. heb ik uiteindelijk de relatie beëindigt of beter gezegd: ben ik gevlucht. Ik ben naar het blijf van mijn lijf huis gegaan en woonde van het ene illegale onderkomen in het andere zodra mijn ex mij weer op het spoor was, verhuisde ik steeds weer. Meer dan een jaar heeft hij niks gegeven om zijn kind en wilde hij mij alleen maar dood maken omdat ik hem had aangeven bij de politie. Vrienden van hem zaten achter mij aan en heb ik mensen in mijn huis gehad zwaaiend met een pistool. Na dat jaar kreeg mijn ex een vriendin die kinderen heel lief en leuk vond. Ook zij kreeg snel te horen dat hij een kind bij een ander had alleen dat hij haar nooit mocht zien van mij. Hij is zoo zielig. Omdat zijn vriendin dat ook vind steunt ze hem in alles en heeft ze ervoor gezorgd dat hij precies weet met wat hij in zijn recht staat. Ik moest bij de mediator die was aangeschreven door de rechtbank naar een omgangsregeling streven. Het enige wat de mediator voor mij kon regelen was dat ik bij de omgangsregeling aanwezig ben zodat ik niet bang hoef te zijn dat mijn dochter op enig mogelijke manier gevaar loopt of dat hij haar weer ontvoert. Maar dit is toch niet normaal hij stalkt mij, maar vlucht elke keer bij de rechtbank in zijn zielige vaderrol, waardoor de moeder standaard als de boosdoener wordt gezien. en waarom? Omdat ze het kind beschermt. En wat krijg je als tegen antwoord van bijna iedereen? "Een slechte vriend of man hoeft nog niet te betekenen een slechte vader!" Dit gaat al een aantal maanden zo en ik weet niet meer wat ik moet doen. ik ben ten einde raad... Dit gaat vroeg of laat ten koste van mijn kind.... ik weet het echt niet meer. De mannen die het aan zichzelf te danken hebben dat ze hun kinderen nooit tot bijna nooit zien, vallen continue terug in de slachtofferrol en hoe zielig hun wel niet zijn. Hier word ik als moeder GEK VAN. Je kan je kind niet beschermen... Hoezo mannen hebben te weinig rechten in NEDERLAND...?

:: Moeder :: 22-12-2010 [13:12]permalink

Sinds een half jaar lig ik in scheiding en ben inmiddels met een tweede advocaat bezig. Zowel de vorige als deze lijken te lief en niet opgewassen tegen de advocate van mijn man. Voorlopige voorzieningen liggen er maar worden door omstandigheden niet nageleefd. Volgens de voorzieningen mag ik met de kinderen in de woning verblijven maar door angst en onrust bij onze 2 kinderen ben ik bij mijn moeder gaan wonen, mijn man zit nu in onze koopwoning en heeft de sloten vervangen zodat ik niet eens meer spullen van de kinderen en mezelf op kan halen. Ik ben sinds de scheiding een kleine €15.000 armer en mijn geld is op. De auto die door mij met prive vermogen is betaald, is door mijn man ingeruild. Ik heb geen inkomen en mijn huidige advocaat adviseert mij geld te gaan lenen bij familie. Mijn kinderen zijn bang, vader heeft er een handje van om bij mijn oudste zoon in bed te kruipen en vervolgens zichzelf te mastruberen. Vader is aggressief en slaat de kinderen, dit was immers 1 van de redenen voor de scheiding. Het enige advies dat ik steeds krijg is dat ik met deze man aan tafel moet gaan zitten bij een mediator en te praten over een ouderschapsplan. Twee eerdere bezoeken aan de mediator hebben niets meer opgeleverd dan een boel gemekker over de inboedel en boedel, niets over wat nu te doen met de kinderen. Ik heb het recht in eigen hand genomen en geef de kinderen niet meer mee, ze zeggen zich eindelijk veilig en rustig te voelen. Ik snak naar iemand die de belangen van de kinderen en mijzelf kan behartigen. Er moet op korte termijn uitstel worden aangevraagd voor mijn echtscheiding i.v.m. de problemen rond de kinderen.